Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Krakowie z dnia 18 grudnia 2008 r., sygn. III SA/Kr 568/08

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Halina Jakubiec Sędziowie NSA Krystyna Kutzner WSA Tadeusz Wołek (spr.) Protokolant Monika Pilch po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 grudnia 2008r. sprawy ze skargi A. L. na decyzję Wojewody z dnia 1 lutego 2008r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania skargę oddala

Uzasadnienie

Wójt Gminy decyzją z dnia [...] 2007 r. postanowił wymeldować skarżącą A. L. z pobytu stałego z miejscowości K. ul. A. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia wskazał art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych, oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego.

Uzasadniając decyzję organ I instancji podniósł, że w dniu 20 października 2006 r. M. L. zamieszkała K. ul. A, złożyła wniosek o wymeldowane z pobytu stałego z tego budynku A. L. wskazując, że skarżąca nie przebywa pod tym adresem od 9 lat, kiedy to dobrowolnie zdecydowała się na wyjazd do Austrii. Dwukrotnie wydawane przez organ I instancji decyzje z dnia [...] 2007r. oraz z dnia [...] 2007 r. zostały uchylone decyzjami Wojewody z dnia [...] 2007 r. oraz [...] 2007 r.

Przeprowadzając uzupełniające postępowanie dowodowe z uwzględnieniem zaleceń Wojewody, organ ustalił, że skarżąca zameldowana jest na pobyt stały w K., ul. A od dnia 30 stycznia 1997 r. W 1997 r. opuściła miejsce pobytu stałego wyjeżdżając do Austrii. Opuszczenie stałego miejsca zamieszkania miało charakter dobrowolny, było następstwem uzgodnień pomiędzy ówczesnymi małżonkami i wynikało z trudnej sytuacji materialnej rodziny. W tym okresie strony nie pracowały, będąc na bezrobociu. Skarżąca wracała do Polski, co dwa tygodnie, przebywając wówczas w lokalu oraz partycypując w kosztach jego utrzymania.

Biorąc pod uwagę postępowanie skarżącej oraz art. 6 ust. 1 ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych organ stwierdził, że w momencie opuszczenia lokalu skarżąca wyrażała zamiar stałego w nim przebywania, o czym świadczyć mogą również rzeczy osobiste pozostawione w mieszkaniu, co stwierdzono podczas kontroli meldunkowej przeprowadzonej przez funkcjonariuszy Komisariatu Policji w dniu 7 lutego 2007 r.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00