Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 24 października 2007 r., sygn. I SA/Wr 1053/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Henryka Łysikowska (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Lidia Błystak, Sędzia WSA Ireneusz Dukiel, Protokolant Barbara Głowaczewska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 3 października 2007 r. przy udziale --- sprawy ze skargi Z. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r. od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów lub nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi Z. S. jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...], nr [...], utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W. - S. z dnia [...], nr [...], którą określono zobowiązanie w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r. od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów lub nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach w wysokości 221.417,00 zł.

W wyniku przeprowadzonego postępowania podatkowego organ skarbowy I instancji ustalił, że podatnik w 2000 r. poniósł wydatki w kwocie 648.385,20 zł a środki finansowe stanowiące pokrycie wydatków w tym roku stanowiły kwotę 353.162,01 zł.

W konsekwencji uznano, że w 2000 r. przychód w kwocie 295.223,19 zł nie znalazł pokrycia w mieniu zgromadzonym w roku podatkowym oraz w latach poprzednich

i ustalono podatnikowi zobowiązanie w zryczałtowanym 75% podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000r w kwocie 221.417 zł.

W odwołaniu od decyzji pierwszoinstancyjnej strona zarzuciła jej naruszenie art. 20 ust. 3 i art. 30 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1996 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), zwanej dalej u.p.d.o.f. oraz art. 122, 181, 188, 210 § 1 pkt 6 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), dalej o.p. Wskazała, że organ I instancji błędnie ustalił stan faktyczny oraz podstawę opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym, gdyż nie przyjął za wiarygodne, iż podatnik posiadał w 2000 r. oszczędności w gotówce. Powołując się na wyjaśnienia złożone w toku postępowania zwróciła uwagę, że wszelkie poniesione przez nią wydatki pochodziły ze znajdujących pokrycie w opodatkowanych bądź wolnych od podatku następujących źródeł: