Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 6 września 2007 r., sygn. III SA/Wr 229/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Moskała, Sędziowie Sędzia NSA Józef Kremis, Sędzia WSA Jerzy Strzebińczyk (sprawozdawca), Protokolant Monika Mikołajczyk, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 6 września 2007 r. sprawy ze skargi S. O. na uchwałę Rady Gminy J. W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia mandatu radnego I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały; II. określa, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu; III. zasądza od Gminy J. W.e na rzecz skarżącego 300 (trzysta) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uchwałą Nr [...] z dnia [...]., podjętą z powołaniem jako podstawy prawnej przepisów art. 190 ust.1 pkt 1a ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz. U. z 2003 r., Nr 159 , poz. 1547 ze zm.) w związku z art. 24h ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym, Rada Gminy J. W. stwierdziła wygaśnięcie mandatu radnego tej Gminy S.O., z powodu niezłożenia przez niego pierwszego oświadczenia majątkowego w terminie zakreślonym ustawowo.

W piśmie z dnia [...] S. O. wezwał Radę Gminy J. W. do uznania opisanej uchwały za nieważną, a następnie pismem datowanym na dzień [...] zaskarżył tą uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, wnosząc o stwierdzenie przez sąd jej nieważności.

W ocenie strony skarżącej, zaskarżona uchwała została podjęta w czasie sesji Rady zwołanej niezgodnie ze statutem gminy, ponieważ o sesji nie zostali zawiadomieni wszyscy ci radni, co do których podjęto następnie uchwały stwierdzające wygaśnięcie ich mandatów.

Skarżący podkreślił następnie niespójność przepisów obu aktów prawnych, na podstawie których podjęto kwestionowaną przez niego uchwałę. Ustawa o samorządzie gminnym przewiduje bowiem jedynie sankcję utraty diety za nieterminowe złożenie oświadczenia majątkowego przez radnego, podczas gdy ordynacja wyborcza z 1998 r. regulując tą samą materię posługuje się sankcją utraty mandatu. Zdaniem strony, Rada Gminy nie wykazała, dlaczego przepisy ordynacji wyborczej miałyby mieć przewagę nad przepisami ustawy samorządowej, a radni nie zostali poinformowani o konsekwencjach wynikających z ordynacji wyborczej.