Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 12 czerwca 2007 r., sygn. II SA/Bk 187/07

Przez utratę zatrudnienia jako utratę dochodu w rozumieniu art. 3 pkt 23 ustawy z dnia 28.10.2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2006 r. Nr 139,

poz. 992 ze zm.) należy rozumieć całkowitą utratę dochodów pochodzących ze stosunku pracy lub innej pracy zarobkowej a nie jego części, obniżenia

wynagrodzenia czy też utraty jednego ze źródeł tegoż dochodu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk (spr.), Sędziowie asesor WSA Małgorzata Roleder,, sędzia NSA Elżbieta Trykoszko, Protokolant Marta Marczuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 29 maja 2007 r. sprawy ze skargi J. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] stycznia 2007 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę

Decyzją z dnia [...] grudnia 2006 roku nr [...] Prezydent Miasta B. powołując się na art. 5, art. 17, art. 20 ust. 1, 2 i 3 ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2006 r. Nr 139, poz. 992 ze zm) odmówił przyznania Pani J. T. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy w związku z opieką nad dzieckiem M. T. Powodem odmowy przyznania świadczeń było przekroczenie przez rodzinę Wnioskodawczyni, w przeliczeniu na osobę, kwoty ustawowego kryterium dochodowego uprawniającego do świadczenia pielęgnacyjnego (795,82 złotych przy kryterium dochodowym 583,00 złotych). Zaznaczył, że w sprawie nie znajduje zastosowania także przepis art. 5 ust. 3 w/w ustawy.