Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 19 kwietnia 2007 r., sygn. II SA/Wr 65/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Julia Szczygielska Sędziowie: NSA Andrzej Wawrzyniak (sprawozdawca) Asesor WSA Olga Białek Protokolant: Izabella Krajewska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 5 kwietnia 2007 r. sprawy ze skargi G. A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji obejmującej nadbudowę budynku mieszkalnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] nr [...] Prezydent W. na podstawie art. 59 ust. 1 w związku z art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) oraz art. 104 kpa ustalił na rzecz B. R. warunki zabudowy dla inwestycji obejmującej nadbudowę budynku mieszkalnego, przewidzianej do realizacji we W. przy ul. M. [...], na działce oznaczonej geodezyjnie nr [...], [...], obręb M.

Odwołanie od powyższej decyzji wniosła G. A., która oświadczyła, że nie wyraża zgody na "wybudowanie domu dwukondygnacyjnego" przez B. R., graniczącego bezpośrednio z jej posesją. Stwierdziła, że "chęć postawienia niezgodnie z planem budowlanym na granicy sąsiada, tak potężnej budowli" godzi w jej "tożsamość i ogranicza swobodę użytkowania". Podniosła, że "prawidłowa odległość jak wiadomo to 4 metry od granicy sąsiada".

Decyzją z dnia [...] nr SKO [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W. na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, iż stosownie do treści art. 59 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, zmiana zagospodarowania terenu w przypadku braku planu miejscowego, polegająca na budowie obiektu budowlanego lub wykonaniu innych robót budowlanych, a także zmiana sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, z zastrzeżeniem art. 50 ust. 1 i art. 86, wymaga ustalenia, w drodze decyzji, warunków zabudowy. Przytoczywszy treść art. 61 ust. 1 powołanej ustawy, organ odwoławczy uznał, że wszystkie wymienione w nim warunki w niniejszej sprawie zostały spełnione, ponieważ: działki sąsiednie dostępne z tej samej drogi publicznej - ul. M. - są zabudowane w sposób pozwalający na określenie wymagań dotyczących nowej zabudowy - mieszkaniowej jednorodzinnej (przedmiotowa nieruchomość jest częścią osiedla budynków w zabudowie szeregowej); teren inwestycji posiada bezpośredni dostęp do drogi publicznej - ul. M.; istniejące uzbrojenie terenu jest wystarczające dla zamierzenia budowlanego - zasilanie inwestycji oraz odprowadzanie ścieków będzie odbywać się poprzez istniejące sieci; teren objęty planowanym zamierzeniem inwestycyjnym nie wymaga uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne, gdyż jest to użytek gruntowy wykazany w ewidencji gruntów i budynków jako grunt zabudowany i zurbanizowany (symbol "B"); żaden z przepisów odrębnych nie wprowadza zakazów lub ograniczeń w realizacji planowanego zamierzenia budowlanego. Kolegium wskazało, że planowane zamierzenie budowlane nie jest inwestycją produkcyjną zlokalizowaną na terenie przeznaczonym na ten cel w planie miejscowym, który utracił moc z dniem 31 grudnia 2003 r., nie jest linią kolejową, obiektem liniowym i urządzeniem struktury technicznej ani zabudową zagrodową i tym samym nie jest zwolnione ze spełniania warunków, o których mowa w art. 61 ust. 1-2 ustawy. Stwierdziło, że analiza przeprowadzona zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. Nr 164, poz. 1588) także wykazała, iż parametry planowanej inwestycji nie naruszają ładu przestrzennego otoczenia.