Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 21 listopada 2006 r., sygn. I SA/Wr 925/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia NSA Henryka Łysikowska Sędziowie : Sędzia WSA Jadwiga Danuta Mróz Asesor WSA Alojzy Wyszkowski (sprawozdawca) Protokolant: Sylwia Wiązowska - Grehl po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 21 listopada 2006 r. sprawy ze skargi M. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej w sprawie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1999 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej we W. po rozpatrzeniu odwołania M. J. z dnia [...] decyzją z dnia [...] Nr [...] wydaną na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związki z art. 221 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] Nr [...] odmawiającą uchylenia decyzji ostatecznej Izby Skarbowej we W. z dnia [...] Nr [...] w sprawie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1999 r.

M. J. [...] złożyła wniosek o wznowienie postępowania w sprawie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1999 r. zakończonego decyzją ostateczną Izby Skarbowej we W. z dnia [...] nr [...]. Decyzja ta została zaskarżona do Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu. Wyrokiem z dnia 20 kwietnia 2004 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił skargę. Jako podstawę wznowienia postępowania wskazała na istnienie dowodów i okoliczności faktycznych, które istniały w dniu wydania w/w decyzji w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, lecz według skarżącej nie były znane organowi wydającemu decyzje. Zdaniem strony dowody w postaci zeznań świadków w osobach: M. B., A. D., J. J., A. B. i W. S. złożone w 2004 r. przed Sądem Rejonowym w O. II Wydział Karny w związku z prowadzonym postępowaniem karnym skarbowym oraz okoliczności dotyczące przeceny towaru niepełnowartościowego, jak też likwidacja towarów przeterminowanych, stanowią przesłankę do wznowienia postępowania na podstawie art. 240 § 1 pkt 5 ustawy - Ordynacja podatkowa i ponownego przeprowadzenia postępowania podatkowego w sprawie.