Wyrok WSA w Kielcach z dnia 29 listopada 2006 r., sygn. II SA/Ke 495/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Chobian, Sędziowie Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal (spr.),, Sędzia WSA Beata Ziomek, Protokolant Asystent sędziego Katarzyna Dziubińska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 29 listopada 2006 r. sprawy ze skargi E.S. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia choroby zawodowej I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji, II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do chwili uprawomocnienia się wyroku

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] znak: [...] Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w O. nie stwierdził u E. S. choroby zawodowej: choroby wywołane działaniem promieniowania jonizującego, nowotwory złośliwe z prawdopodobieństwem indukcji przekraczającym 10 % , wymienionej w poz. 16.6 wykazu chorób zawodowych określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30.07.2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach ( Dz. U. Nr 132, poz. 1115).

W uzasadnieniu podał, że na podstawie orzeczenia lekarskiego Nr [...] z dnia [...] o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej wydanego przez Instytut Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w S. w trybie odwoławczym, od orzeczenia Nr [...] o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej wydanego przez Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy w K., po konsultacji 31.10.2005 r. w Instytucie Medycyny Pracy w Ł.- nie stwierdzono choroby zawodowej wymienionej w poz. 16.6 wykazu chorób zawodowych określonych w rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30. 07.2002 r. ( Dz. U. Nr 132 poz. 1115 ). Na podstawie dokumentacji lekarskiej rozpoznano u skarżącej nowotwór złośliwy prawego gruczołu sutkowego. W etiologii nowotworu uznaje się dominującą rolę predyspozycji genetycznej. W toku postępowania wyjaśniającego oraz na podstawie zeznań świadków ustalono, że E. S. pracowała w narażeniu na promieniowanie jonizujące podczas wykonywania zdjęć rtg u dzieci w trakcie pracy w Oddziale Dziecięcym w okresie 1967 - 1968r. i w latach 1970 - 1993 w trakcie pracy w Oddziale Ginekologii podczas zabiegów hysterosalpingografii. Z uwagi na charakter pracy narażenie na promieniowanie jonizujące u pielęgniarki - położnej było niewielkie, nie wymagało objęcia kontrolą dozymetryczną, metodą dozymetrii indywidualnej, co było już obowiązujące dla pracowników narażonych zawodowo na promieniowanie jonizujące. Szacunkowe prawdopodobieństwo udziału promieniowania jonizującego w indukcji tego schorzenia u pacjentki nie przekracza 1 %. W wyniku badań diagnostycznych przeprowadzonych przez jednostki właściwe do rozpoznawania chorób zawodowych tj. Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy w K. i Instytut Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w S. wydano zgodne orzeczenie o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej wywołanej działaniem promieniowania jonizującego - nowotworu złośliwego z prawdopodobieństwem indukcji przekraczającym 10 %. Brak rozpoznania choroby zawodowej stał się podstawą dla PPIS w O. do wydania decyzji o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej.