Wyrok WSA w Krakowie z dnia 11 grudnia 2008 r., sygn. III SA/Kr 1040/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący : Sędzia WSA Dorota Dąbek . Sędziowie : NSA Krystyna Kutzner WSA Tadeusz Wołek spr. Protokolant Urszula Ogrodzińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 grudnia 2008 r. sprawy ze skargi A. B. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia 1 sierpnia 2007 r. nr : [...] w przedmiocie choroby zawodowej uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji

Uzasadnienie

Powiatowy Inspektor Sanitarny po rozpoznaniu zgłoszenia choroby zawodowej u A. B. decyzją z dnia [...] 2007 r. nie stwierdził choroby zawodowej zespołu wibracyjnego wymienionego w poz. 22 wykazu chorób zawodowych określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002r. w sprawie wykazu chorób zawodowych szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach.

Wojewódzki Inspektor Sanitarny decyzją z dnia 1.08.2007 r. [...] po rozpoznaniu odwołania skarżącego od powyżej decyzji- utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.

Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia wskazał art. 138, § 1, pkt 1 kpa, w związku z art. 5, pkt 4a i art. 12 ust.2 pkt 1 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (t.j. Dz.U. z 2006 r., nr 122, poz. 851) i § 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r., w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz.U., nr 132, poz. 1115),

W uzasadnieniach decyzji organ odwoławczy podniósł, że zgodnie z § 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. właściwy państwowy inspektor sanitarny wydaje decyzję o stwierdzeniu albo o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej na podstawie materiału dowodowego, a w szczególności danych zawartych w orzeczeniu lekarskim jednostki orzeczniczej właściwej do rozpoznawania chorób zawodowych oraz oceny narażenia zawodowego pracownika. Brak rozpoznania choroby zawodowej przez właściwą jednostkę służby zdrowia, zważywszy na treść § 8 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie chorób zawodowych, stanowi brak podstaw do jej stwierdzenia.