Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 29 czerwca 2006 r., sygn. II SA/Wr 223/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Julia Szczygielska, Sędzia WSA Andrzej Cisek, Asesor WSA Olga Białek (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Grott, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 29 czerwca 2006 r. sprawy ze skargi Z. i M. B. na decyzję D. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we W. z dnia 21 stycznia 2005 r. nr [...] w przedmiocie nakazu przywrócenia poprzedniego sposobu użytkowania jako garażu obecnego pomieszczenia warsztatu przewijania silników elektrycznych i punktu skupu złomu w budynku przy ul. P. 10 w W. I. uchyla decyzję I i II instancji; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana; III. zasądza od D. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we W. na rzecz Z. i M. B. kwotę 715 złotych (siedemset piętnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją D. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego we W., działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., utrzymał w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w powiecie w. z dnia 20 września 2004 r. (nr [...]) nakazującą Z. i M. B., właścicielom lokalu mieszkalnego nr 1 w budynku położonym w W. przy ul. P. 10, przywrócenie poprzedniego sposobu użytkowania jako garażu obecnego pomieszczenia warsztatu przewijania silników elektrycznych i punktu skupu złomu znajdującego się w przedmiotowym budynku.

Na uzasadnienie organ podał, że postępowanie w przedmiotowej sprawie zostało wszczęte w związku z informacją przekazaną przez Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska we W. - Delegatura w W., o zlokalizowaniu firmy "Przewijanie silników elektrycznych M. B." w obiektach gospodarczych znajdujących się na działce nr 218/3, która w nieobowiązującym obecnie miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczona była jako teren zabudowy mieszkalnej o niskiej intensywności zabudowy, projektowane przeznaczenie - bez zmian. W trakcie oględzin przeprowadzonych przez organ pierwszej instancji stwierdzono, że na przedmiotowej nieruchomości znajduje się budynek mieszkalny stanowiący współwłasność Z. i M. B. oraz M. i J. S. (właścicieli lokali mieszkalnych nr 1 i nr 2 ). Stwierdzono również, że w pomieszczeniach byłego garażu znajduje się warsztat przewijania silników oraz punkt skupu złomu. Według oświadczenia M. B. garaż wykorzystywany jest na powyższy cel od marca 1988 r, co potwierdza zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej w którym jako datę rozpoczęcia działalności odnotowano dzień 1 grudnia 1989 r. Stwierdzono również, że właściciel warsztatu nie zgłaszał właściwemu organowi zmiany sposobu użytkowania przedmiotowego garażu. Na podstawie tak poczynionych ustaleń organ pierwszej instancji, na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 1 i ust. 5 w związku z art. 71 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2003 r., Nr 207, poz. 2016 z późn. zm.) oraz na podstawie art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane (Dz.U. Nr 9, poz. 888), nakazał M. i Z. B. jako właścicielom lokalu mieszalnego nr 1 i współwłaścicielom części wspólnych budynku, przywrócenie poprzedniego sposobu użytkowania jako garażu obecnego pomieszczenia warsztatu przewijania silników. Formułując ten nakaz organ zwrócił przede wszystkim uwagę na stanowisko Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska we W. - Delegatura w W. z dnia 13 maja 2004 r. wskazujące, że piec elektryczny zainstalowany w powyższym pomieszczeniu, posiada odprowadzenie zanieczyszczeń emitorem poziomym, zaś teren na którym znajduje się budynek mieszkalny nie był przeznaczony na pod inną zabudowę niż mieszkalna. Przywołano również pisma Urzędu Miejskiego w W. potwierdzające zasadność skarg wnoszonych przez współwłaścicieli obiektów w kwestii uciążliwości prowadzonej działalności. Nie bez znaczenia był - zdaniem organu - brak zgody J. i M. S. na prowadzenie przedmiotowej działalności.