Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 15 grudnia 2005 r., sygn. II SA/Sz 666/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Mysiak, Sędziowie Sędzia NSA Stefan Kłosowski,, Sędzia NSA Danuta Strzelecka-Kuligowska (spr.), Protokolant Małgorzata Frej, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 grudnia 2005 r. sprawy ze skargi A. B. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie sprzeciwu w sprawie zamiaru ustawienia obiektu. oddala skargę

Uzasadnienie

Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] r., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kpa po rozpatrzeniu odwołania A. B., od decyzji Prezydenta Miasta [...] z dnia [...]r., zgłaszającej sprzeciw w sprawie zgłoszenia postawienia obiektu gastronomicznego przenośnego na okres 120 dni na nieruchomości położonej przy Al. [...] w [...] (dz. nr [...] "dr" z obrębu [...]) utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji.

Prezydent Miasta [...] decyzją z dnia [...] r. wniósł sprzeciw w sprawie zgłoszenia postawienia obiektu gastronomicznego przenośnego na okres 120 dni na nieruchomości położonej przy ul. Al. [...] w [...].

Od decyzji odwołanie złożył A. B., wnosząc o jej uchylenie. Zaskarżonej decyzji zarzuca rażące naruszenie art. 30 ust. 6 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U z 2003 r. Nr 207, poz.20 16 z późno zm) Skarżący podnosi, iż zgłoszenia odnośnie ustawienia obiektu gastronomicznego na okres 120 dni dokonał w oparciu o decyzję ZDiTM z dnia [...] r. Zdaniem inwestora przedmiotowa inwestycja jest zgodna z obowiązującym planem zagospodarowania terenu. Dodaje, iż będzie to obiekt tymczasowy związany z imprezami okolicznościowymi lub użytkowany sezonowo tak jak wynika to z treści uzasadnienia zaskarżonej decyzji, która wskazuje, iż plan nie zakazuje wznoszenia takich obiektów. Inwestor twierdzi, iż przepisy prawa miejscowego nie wskazują enumeratywnie jakie konkretnie obiekty mogą lub nie mogą być w danym obszarze sytuowane, jedynie przykładowo wskazane zostały letnie ogródki gastronomiczne. Stwierdza, iż organ wydający decyzję narusza podstawowe zasady postępowania administracyjnego art. 6 i 11 Kpa dowolnie interpretując przepisy prawa, jak i nie wyjaśniając zasadności przesłanek, jakimi kierował się w uzasadnieniu swojej decyzji uznając, że tymczasowy obiekt gastronomiczny nie mieści się w rozumieniu przewidzianego planem i dopuszczalnego w tym miejscu obiektu użytkowanego sezonowo. Zdaniem Inwestora ograniczenia muszą wynikać wprost z zapisów planu zagospodarowania przestrzennego. Inwestor nadmienia, iż obok planowanego obiektu funkcjonuje podobny obiekt gastronomiczny i kiosk.