Wyrok WSA w Lublinie z dnia 16 listopada 2005 r., sygn. I SA/Lu 223/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Kwiatek, Sędziowie WSA Halina Chitrosz,, WSA Krystyna Czajecka-Ryniec (spr.), Protokolant asyst. Monika Bartmińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 listopada 2005 roku sprawy ze skargi M. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2001 roku - oddala skargę

Uzasadnienie

U Z A S D N I E N I E

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej po rozpatrzeniu odwołania M. W. od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] września 2004 r. znak [...] określającej nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc za miesiąc marzec 2001 r. oraz zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiące: styczeń, luty, kwiecień - grudzień 2001 r., utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

Podstawą wydania decyzji pierwszej instancji były ustalenia poczynione w trakcie postępowania kontrolnego przeprowadzonego Autoryzowanej Stacji Dealerskiej TOYOTA w zakresie prawidłowości i rzetelności prowadzonej dokumentacji podatkowej, deklarowanych podstaw opodatkowania oraz obliczania i wpłacania podatków stanowiących dochód budżetu państwa. Stwierdzono, że w rejestrach zakupu VAT za poszczególne miesiące 2001 r. wykazywano i odliczano podatek naliczony wynikający z faktur wystawionych za świadczone usługi serwisowe, w których podano kwoty niezgodne ze stanem faktycznym, czym naruszono postanowienia § 50 ust. 4 pkt 5 lit b rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 109, poz. 1245 ze zmianami). W roku 2001 ASD TOYOTA korzystała z usług osób fizycznych prowadzących jednoosobowo działalność gospodarczą w zakresie usług serwisowania pojazdów, a wartość wykazanego podatku VAT wynikającego z faktur wystawionych przez te osoby pomniejszała podatek należny podatnika. W trakcie postępowania organ podatkowy pierwszej instancji udowodnił, iż wartość świadczonych usług , a więc także wartość podatku naliczonego, była zawyżona.