Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 19 stycznia 2005 r., sygn. I SA/Wr 665/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Ryszard Pęk - sprawozdawca Sędziowie: Sędzia NSA Lidia Błystak Asesor WSA Dagmara Dominik Protokolant: Katarzyna Motyl po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2005 r. sprawy ze skargi A Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością we W. na decyzję Izby Skarbowej we W. z dnia [...] [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 1997 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję. 2. stwierdza, iż zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu. 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej we W. na rzecz strony skarżącej kwotę 12.379,70 zł. (słownie: dwanaście tysięcy trzysta siedemdziesiąt dziewięć 70 /00) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Izba Skarbowa we W., po rozpatrzeniu odwołania złożonego przez Spółkę z o.o. A we W., utrzymała w mocy decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej we W. z dnia [...] nr [...] w sprawie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych za 1997 r. i zaległości podatkowej w tym podatku w kwocie [...] oraz odsetek za zwłokę w wysokości [...]. W uzasadnieniu tej decyzji Izba Skarbowa wyjaśniła, iż podstawą tego rozstrzygnięcia było zaniżenie przychodów o kwotę [...] oraz zmniejszenie kosztów uzyskania przychodów o kwotę [...]. Podała także, że Inspektor Kontroli Skarbowej, w wyniku przeprowadzonej kontroli, przyjął, iż skarżąca spółka bezzasadnie zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na nabycie usług menadżerskich od czeskiej firmy B. Powodem nie uznania przez organ I instancji tych wydatków było ustalenie, iż spółka nie udowodniła, że miały one wpływ na powstanie i wysokość przychodów w 1997 r. Izba Skarbowa podkreśliła, iż za wyjątkiem lakonicznej umowy zawartej z czeskim kontrahentem na świadczenie usług menadżerskich oraz faktur za wykonane usługi strona skarżąca nie posiadała dowodów potwierdzających wykonanie tych usług, a w szczególności specyfikacji wykonanych czynności w poszczególnych okresach i że nie było wystarczające oświadczenie, iż wynegocjowane zostały korzystne warunki handlowe oraz szacunkowe wyliczenie przychodów z tytułu dodatkowych upustów. W dalszych wywodach zawartych w uzasadnieniu decyzji Izba Skarbowa - w odpowiedzi na zarzuty zawarte w odwołaniu - podniosła, iż umowa o świadczenie usług doradztwa w zakresie kierowania i zarządzania zakładem, obejmującym usługi menadżerskie, doradztwo finansowe i ekonomiczne, nie określała na czym miałyby polegać usługi zleceniobiorcy, przez kogo i gdzie konkretnie były wykonywane oraz w jakiej kwocie będzie kształtować się wynagrodzenie. Ponadto podkreśliła, iż w toku całego postępowania podatkowego strona wielokrotnie wzywana była do wykazania dowodami jakie działania zostały wykonywane przez kontrahenta czeskiego w ramach zawartej umowy. W jej ocenie dowody przedstawione przez skarżącą w postaci umowy, faktur ,oświadczeń i wyjaśnień podatnika nie były wystarczającymi dla uznania, iż usługi marketingowe faktycznie zostały wykonane i bezzasadne było powoływanie się na tajemnicę handlową. W konkluzji tych rozważań Izba Skarbowa przyjęła, iż z uwagi na brak dowodów potwierdzających rzeczywiste wykonanie świadczeń przez czeską firmę B wydatki na nabycie usług menadżerskich nie spełniały warunku zawartego w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 ze zm.) dającego podstawę do uznania poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.