Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 18 sierpnia 2004 r., sygn. SA/Sz 1357/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Krystyna Zaremba Sędziowie: Sędzia WSA Alicja Polańska (spr.) Asesor WSA Kazimierz Maczewski Protokolant: Anna Kalisiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 sierpnia 2004r. sprawy ze skargi T.W. na decyzję Izby Skarbowej z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy, w wyniku wznowienia postępowania administracyjnego, uchylenia decyzji ostatecznej w sprawie określenia wysokości zobowiązania w podatku obrotowym i dochodowym oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...], wydaną z powołaniem się na przepisy art. 233 § 1

pkt 1 w związku z art. 245 § 1 pkt 2, § 2 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), Izba Skarbowa utrzymała

w mocy decyzję Drugiego Urzędu Skarbowego z dnia [...] Nr [...]odmawiającą, w wyniku wznowionego postępowania, uchylenia decyzji ostatecznej tego organu z dnia [...] Nr [...], którą określono T.W. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku obrotowym oraz w podatku dochodowym za rok 1986.

Z uzasadnienia powyższej decyzji wynika, że T.W. w dniu 14 czerwca 2002 r. złożył do Ministerstwa Finansów w Warszawie wniosek o wznowienie postępowania zakończonego m.in. decyzją ostateczną z dnia [...] Nr [...], którą określono podatnikowi wysokość zobowiązania podatkowego w podatku obrotowym w kwocie [...] oraz w podatku dochodowym w kwocie [...] za rok 1986. We wniosku tym podatnik, jako podstawę żądania wznowienia postępowania, wskazał art. 240 § 1 pkt 1 i 2 w związku z § 3 Ordynacji podatkowej, który stanowi, że postępowanie wznawia się, jeżeli dowody, na podstawie których ustalono istotne dla sprawy okoliczności faktyczne, okazały się fałszywe (pkt 1) albo, jeżeli decyzja wydana została w wyniku przestępstwa (pkt 2). Z treści § 3 natomiast wynika, że z przyczyn wskazanych w § 1 pkt 1 i 2 postępowanie można wznowić także w przypadku, gdy postępowanie przed sądem lub innym organem nie może być wszczęte na skutek upływu czasu lub z innych przyczyn, określonych w przepisach prawa. Z obszernego uzasadnienia wniosku wynika, że podatnik wadliwości ostatecznej decyzji dopatruje się w wydaniu jej na podstawie fałszywych zeznań świadków oraz w niewłaściwym sporządzeniu protokołu przesłuchania świadka M.H. wobec braku podpisu tego świadka w protokole (T.1, k-124,125,131,132), jak również w zastosowaniu przez urzędników skarbowych wadliwego trybu doręczenia zastępczego ostatecznej decyzji, wskutek czego nie mógł on zapoznać się z treścią decyzji i dochodzić swych praw.