Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 9 września 2004 r. - Królestwo Hiszpanii przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich. - Sprawa C-304/01., sygn. C-304/01

Sprawa C-304/01

Królestwo Hiszpanii

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Wspólna polityka rybołówstwa - Rozporządzenie (WE) nr 1162/2001 - Odnowienie zasobów morszczuka - Kontrola działalności statków rybackich - Wybór podstawy prawnej - Zasada niedyskryminacji - Obowiązek uzasadnienia

Streszczenie wyroku

1.        Rybołówstwo - Ochrona zasobów morskich - Rozporządzenie nr 3760/92 - Kompetencja oddelegowana na Komisję - Zakres

(rozporządzenie Rady nr 3760/92, art. 15 ust. 1)

2.        Rybołówstwo - Ochrona zasobów morskich - Środki mające na celu odnowienie zasobów morszczuka - Kontrola sądowa - Ograniczenia

(rozporządzenie Komisji nr 1162/2001)

3.        Rybołówstwo - Ochrona zasobów morskich - Środki mające na celu odnowienie zasobów morszczuka - Odstępstwo ograniczone do statków o niewielkim rozmiarze - Naruszenie zasady niedyskryminacji - Brak

(rozporządzenie Komisji nr 1162/2001, art. 2 ust. 2)

4.        Akty instytucji - Uzasadnienie - Obowiązek - Zakres

(art. 253 WE)

1        Biorąc pod uwagę cel rozporządzenia nr 3760/92 ustanawiającego wspólnotowy system rybołówstwa i akwakultury, którym zgodnie z brzmieniem drugiego motywu tego rozporządzenia jest zagwarantowanie racjonalnej i odpowiedzialnej eksploatacji żywych zasobów wodnych i akwakultury, przy uwzględnieniu interesu sektora rybołówstwa w długotrwałym rozwoju, jego warunków społeczno-ekonomicznych, a także interesu konsumentów, brak jest jakichkolwiek podstaw uzasadniających zawężającą wykładnię art. 15 ust. 1 tego rozporządzenia, na podstawie którego Rada oddelegowała na Komisję kompetencję do przyjęcia koniecznych środków w przypadku poważnego i nieprzewidzianego zagrożenia dla zachowania zasobów.

W istocie, z przesłanek, od których Rada uzależniła wykonanie tej kompetencji przez Komisję, jak i z treści osiemnastego motywu rozporządzenia nr 3760/92 wynika, że Komisja powinna przyjąć konieczne środki tak szybko jak to możliwe, jednakże art. 15 nie uzależnia wykonania tej kompetencji od szczególnej przesłanki pilności. Podobnie, w przypadku gdy Komisja nie działała na wniosek Państwa Członkowskiego, nie przewiduje on dokładnego terminu, w którym Komisja powinna podjąć działania pod groźbą utraty kompetencji. Ponadto z rozporządzenia w żaden sposób nie wynika, że wolą prawodawcy wspólnotowego było ograniczenie owej delegacji kompetencji w ten sposób, by w przypadku istnienia możliwości przyjęcia koniecznych środków przez Radę Komisja nie była uprawniona do ich przyjęcia.