Wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 7 września 2017 r. (Grabowski przeciwko Polsce), sygn. 57449/13

Ograniczenie dostępu do sądu daje się pogodzić z artykułem 6 § 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności tylko jeżeli jego cel jest uzasadniony i jeżeli zachodzi rozsądny stosunek proporcjonalności między zastosowanymi środkami a wyznaczonym celem. W szczególności, w odniesieniu do kosztów i opłat sądowych, które podsądny powinien opłacić, ich wysokość oceniona w świetle szczególnych okoliczności danej sprawy, w tym stanu majątkowego zainteresowanego i etapu postępowania, na którym owo ograniczenie zostaje nałożone, jest czynnikiem, który należy brać pod uwagę w celu określenia, czy skarżący został pozbawiony prawa dostępu do sądu.

Teza od Redakcji

W sprawie Grabowski p. Polsce,

Europejski Trybunał Praw Człowieka (Pierwsza Sekcja), zasiadając jako Izba w

składzie:

Aleš Pejchal, Przewodniczący,

Krzysztof Wojtyczek,

Jovan Ilievski, Sędziowie

oraz Renata Degener, Zastępczyni Kanclerza Sekcji,

Obradując na posiedzeniu niejawnym w dniu 11 lipca 2017 r.,

Wydaje następujący wyrok, przyjęty z tą datą:

POSTĘPOWANIE

1. Podstawą rozpatrzenia sprawy jest skarga (nr 57449/13) skierowana przeciwko Rzeczpospolitej Polskiej przez obywatela tego Państwa, p. Rafała Grabowskiego ("Skarżący") wniesiona do Trybunału w dniu 28 sierpnia 2013 r. na podstawie artykułu 34 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności ("Konwencja").

2. Skarżący był reprezentowany przez mec. Piotra Rała, radcę prawnego w Warszawie. Rząd polski ("Rząd") reprezentowany był przez swoją agentkę, Panią J. Chrzanowską z Ministerstwa Spraw Zagranicznych.