Wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 25 stycznia 2011 r. (Płaza przeciwko Polsce), sygn. 18830/07

Artykuł 8 Konwencji obejmuje zarówno prawo rodzica do skorzystania ze środków podejmowanych w celu połączenia go z dzieckiem, jak i obowiązek podjęcia takich działań ze strony organów krajowych. Zasada ta ma zastosowanie nie tylko w odniesieniu do spraw dotyczących przymusowego oddawania dzieci pod opiekę instytucji publicznych i podejmowania przez nie działań opiekuńczych, lecz także w odniesieniu do spraw, w których spory dotyczące kontaktów i miejsca zamieszkania dzieci pojawiają się w relacjach pomiędzy rodzicami i/lub innymi członkami rodziny.

Teza od Redakcji

W sprawie Płaza przeciwko Polsce,

Europejski Trybunał Praw Człowieka (Sekcja Czwarta), zasiadając jako Izba w składzie:

Pan Nicolas Bratza, Przewodniczący,

Pan Lech Garlicki,

Pani Ljiljana Mijović,

Pan Päivi Hirvelä

Pani Ledi Bianku,

Pani Nebojša Vučinić,

Pan Vincent A. de Gaetano, sędziowie,

oraz Pan Fatoş Araci, Zastępca Kanclerza Sekcji,

Obradując na posiedzeniu zamkniętym w dniu 4 stycznia 2011 roku,

Wydaje następujący wyrok, który został przyjęty w tym dniu.

POSTĘPOWANIE

1. Sprawa wywodzi się ze skargi (nr 18830/07) wniesionej w dniu 13 kwietnia 2007 roku przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej do Trybunału na podstawie Artykułu 34 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności ("Konwencja") przez obywatela polskiego, pana Kazimierza Płazę ("skarżący").

2. Skarżący reprezentowany był przez Pana A. Bodnara, prowadzącego praktykę w Warszawie. Rząd polski ("Rząd") reprezentowany był przez swojego Przedstawiciela, Pana J. Wołąsiewicza z Ministerstwa Spraw Zagranicznych.

3. Skarżący wystąpił z zarzutem, że polskie władze nie podjęły odpowiednich działań w celu realizacji jego prawa do utrzymywania kontaktów ze swoją córką, co stanowi naruszenie jego praw wynikających z Artykułu 8 Konwencji. Podniósł on również zarzut, że postępowanie w tej sprawie przekroczyło rozsądny termin w rozumieniu Artykułu 6 Konwencji.