Wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 9 kwietnia 2013 r. (Kurkowski przeciwko Polsce), sygn. 36228/06
Artykuł 217 ust. 1 Kodeksu karnego wykonawczego nie wskazywał w wystarczająco jasny sposób zakresu i sposobu skorzystania z uznaniowości nadanej odpowiednim organom przy ograniczaniu prawa do widzeń. Nieuzasadniona odmowa udzielenia zezwolenia na widzenie nie była zgodna z prawem i naruszała artykuł 8 Konwencji z uwagi na arbitralny charakter ingerencji.
Teza od Redakcji
W sprawie Kurkowski przeciwko Polsce,
Europejski Trybunał Praw Człowieka (Sekcja Czwarta), zasiadając jako Izba w składzie:
Ineta Ziemele, Przewodniczący,
Päivi Hirvelä,
George Nicolaou,
Ledi Bianku,
Zdravka Kalaydjieva,
Krzysztof Wojtyczek,
Faris Vehabović, sędziowie,
oraz Fatoş Arac?, Zastępca Kanclerza Sekcji,
Obradując na posiedzeniu niejawnym w dniu 19 marca 2013 roku,
Wydaje następujący wyrok, który został przyjęty w tym dniu:
POSTĘPOWANIE
1. Sprawa wywodzi się ze skargi (nr 36228/06) wniesionej do Trybunału w dniu 28 sierpnia 2006 roku przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie Artykułu 34 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności ("Konwencja") przez obywatela Polski, Pana Mariusza Kurkowskiego ("skarżący").
2. Skarżący był reprezentowany przez Panią B. Krzyżagórską-Żurek, adwokat prowadzącą praktykę w Gdańsku. Rząd polski ("Rząd") był reprezentowany przez pełnomocnika, Pana J. Wołąsiewicza, którego zastąpiła Pani J. Chrzanowska z Ministerstwa Spraw Zagranicznych.
3. Skarżący zarzucił w szczególności, iż warunki jego osadzenia prowadziły do nieludzkiego i poniżającego traktowania, sprzecznego z Artykułem 3 Konwencji.
4. W dniu 12 stycznia 2010 roku Trybunału zadecydował o zakomunikowaniu skargi Rządowi. Wydano także decyzję o łącznym rozpoznaniu skargi co do meritum i dopuszczalności (Artykuł 29 ust. 1).
STAN FAKTYCZNY
I. OKOLICZNOŚCI SPRAWY
5. Skarżący urodził się w 1960 roku i mieszka w Gdańsku.
A. Tymczasowe aresztowanie skarżącego i wszczęte przeciwko niemu postępowanie w sprawie karnej