Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok SN z dnia 22 sierpnia 2018 r., sygn. III PK 60/17

1. Analizując treść art. 9 § 2 k.p. bez trudu można dojść do wniosku, że układy zbiorowe pracy oraz oparte na ustawie inne porozumienia zbiorowe zostały usytuowane na tym samym hierarchicznym poziomie.

2. posłużenie się na gruncie art. 9 § 2 k.p. regułą lex posterior derogat legi priori nie jest odpowiednie w sytuacji, gdy "inne postanowienie zbiorowe" miałoby pozbawić skuteczności korzystniejsze dla pracownika postanowienie zakładowego układu zbiorowego pracy.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Bohdan Bieniek (przewodniczący)

SSN Jolanta Franczak

SSN Piotr Prusinowski (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa Z. S. przeciwko P. Spółce Akcyjnej Oddziałowi D. w N. o odprawę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 22 sierpnia 2018 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w S. z dnia 2 lutego 2017 r., sygn. akt VI Pa (...),

I. oddala skargę kasacyjną,

II. zasądza od pozwanego na rzecz powoda 1.800 zł (jeden tysiąc osiemset) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Z. S. domagał się od P. S.A. Oddziału D. z siedzibą w N., zapłaty 20.751 zł wraz z ustawowymi odsetkami tytułem niewypłaconej odprawy pieniężnej wynikającej z art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, to jest w wysokości trzykrotnego wynagrodzenia.

Wyrokiem z dnia 6 maja 2016 r. Sąd Rejonowy oddalił powództwo (punkt I) oraz zasądził od powoda na rzecz pozwanej kwotę 1.800 zł tytułem zwrotu kosztów procesu (pkt II).

Sąd pierwszej instancji ustalił, że strony łączyła umowa o pracę do dnia 30 czerwca 2012 r. Więź prawna została zakończona na mocy porozumienia stron w ramach Programu Dobrowolnych Odejść (PDO). Powód otrzymał z tego tytułu rekompensatę w wysokości stanowiącej trzydziestokrotność swojego wynagrodzenia, obliczonego jako wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy na dzień wejścia w życie PDO.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00