Wyrok SN z dnia 28 marca 2018 r., sygn. IV CSK 123/17

Związanie sądu, o którym stanowi art. 365 § 1 k.p.c, polega na tym, że sądy orzekające w innych sprawach nie mogą przyjąć, że w zakresie osądzonym istnieje inny stan niż przyjęty w prawomocnym rozstrzygnięciu. W wypadku, kiedy okoliczności są częściowo odmienne, jak to ma miejsce wówczas, gdy świadczenie wynika wprawdzie z tej samej zasady odpowiedzialności, lecz dotyczy np. innego okresu w wypadku świadczenia okresowego, czy odszkodowania dochodzonego za inny rok, związanie można rozważać jedynie w zakresie wyznaczonym w prawomocnym wyroku - np. ustaleniem odpowiedzialności na przyszłość, jednak już w zakresie określenia wysokości szkody powstałej w przyszłości powództwo podlega rozpoznaniu z zachowaniem swobody jurysdykcyjnej sądu.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Katarzyna Tyczka-Rote (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Anna Kozłowska

SSN Roman Trzaskowski

w sprawie z powództwa Z.S. przeciwko [...] Zakładowi Ubezpieczeń Spółce Akcyjnej z siedzibą w W. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 28 marca 2018 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego w G. z dnia 29 września 2016 r., sygn. akt III Ca .../16,

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu w G. do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 8 czerwca 2016 r. Sąd Rejonowy w G. oddalił powództwo powoda Z.S. o zapłatę kwoty 75 000 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 2 sierpnia 2012 r. tytułem utraconych zarobków za rok 2010 r., skierowane przeciwko [...] Zakładowi Ubezpieczeń S.A. w W. i orzekł o kosztach postępowania.

Sąd Rejonowy ustalił, że powód w dniu 1 stycznia 2004 r. doznał urazu barku lewego oraz złamania łopatki w wyniku wypadku komunikacyjnego, za spowodowanie którego odpowiadał K.O., kierujący samochodem Opel, ubezpieczony u pozwanego w zakresie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Odniesione obrażenia doprowadziły powoda do rozstroju zdrowia na okres powyżej 7 dni. Powód utracił zdolność do wykonywania dotychczasowego zawodu ślusarza-kowala. Po wypadku nie osiągał dochodu z tytułu działalności gospodarczej; z urzędem skarbowym rozliczał się od tego czasu jako podatnik nieprowadzący działalności gospodarczej. Wcześniej powód uzyskiwał pozytywne referencję od klientów, w 2003 r. przychód z prowadzonej przez niego działalności gospodarczej wyniósł 305 836,45 zł, w roku 2002 - 100 612,15 zł, w roku 2001 r. -212 213,65 zł, w roku 2000 r. - 109 089,11 zł, w roku 1999 r. - 42 492,44 zł, w roku 1998 r. - 245 009,12 zł, w roku 1997 r. - 204 154,56 zł. W ostatnich latach przed wypadkiem powód wykonywał działalność gospodarczą jednoosobowo, opierając się na własnych umiejętnościach manualnych. Były to ciężkie prace wiążące się z ciągłym podnoszeniem ciężarów od 15 do 30 kg, a także przekręcaniem ich na stole montażowym.