Wyrok SN z dnia 15 listopada 2018 r., sygn. III CSK 420/16

Sytuację prawną posiadacza zależnego należy oceniać w oparciu o przepisy regulujące stosunek, któremu odpowiada jego posiadanie. Dopiero kiedy właściwy stosunek prawny nie zawiera potrzebnych postanowień - otwiera się możliwość odwołania się do odpowiednio dostosowanych przepisów art. 224 i 225 k.c.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Katarzyna Tyczka-Rote (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Władysław Pawlak

SSN Krzysztof Strzelczyk

w sprawie z powództwa Gminy Miejskiej K. przeciwko J. M. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 15 listopada 2018 r., skargi kasacyjnej strony powodowej od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 7 lipca 2016 r., sygn. akt I ACa [...],

oddala skargę kasacyjną i zasądza od powódki na rzecz pozwanego kwotę 2700 (dwa tysiące siedemset) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Powodowa Gmina Miejska K. dochodziła od pozwanego J. M. -po rozszerzeniu powództwa, a następnie po częściowym cofnięciu pozwu - zapłaty kwoty 130 128,77 zł z ustawowymi odsetkami od kwoty 103 586,89 zł od dnia 11 marca 2014 r. i od kwoty 10 694,01 zł od dnia 22 marca 2014 r. oraz z kosztami procesu, tytułem wynagrodzenia za bezumowne korzystanie w okresie od dnia 5 maja 2004 r. do dnia 5 maja 2013 r. z części działki nr [...] (poprzednio [...]), obręb [...], stanowiącej własność powodowej Gminy. Pozwany bronił się przed roszczeniem zarzutami częściowego przedawnienia roszczenia, samoistnym posiadanie w dobrej wierze zajmowanej nieruchomości, a ponadto zarzutem nadużycia przez powódkę prawa podmiotowego.