Wyrok SN z dnia 5 października 2018 r., sygn. I CSK 632/17

Gmina, jako posiadacz samoistny nieruchomości, jest traktowana jako posiadacz w złej wierze co najmniej od wydania decyzji stwierdzającej nieważność decyzji odmawiającej uwzględnienia wniosku złożonego w trybie art. 7 ust. 1 dekretu warszawskiego.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Monika Koba (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Paweł Grzegorczyk

SSN Krzysztof Strzelczyk

w sprawie z powództwa E. J., M. O., M. O., W. O., A. S., J. S., J. S., J. U., M. U., T. W. i L. S. przeciwko Miastu W. o zapłatę, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 5 października 2018 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 26 kwietnia 2017 r., sygn. akt I ACa (...),

1) oddala skargę kasacyjną,

2) zasądza od pozwanego na rzecz powodów E. J., W. O., M. O., J. U. i M. U. kwoty po 4050 (cztery tysiące pięćdziesiąt) złotych oraz na rzecz powodów J. S., J. S., L. S., A. S., T. W. i M. O. kwoty po 2025 (dwa tysiące dwadzieścia pięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 21 maja 2014 r. Sąd Okręgowy w W. oddalił powództwo E. J., J. S., J. S., L. S., T. W., A. S., W. O., M. O., M. O., J. U. i M. U. przeciwko Miastu W. o zapłatę kwoty 5.205.388 zł, dochodzonej tytułem bezumownego korzystania przez pozwanego z nieruchomości na rzecz każdego z powodów w częściach odpowiadających ich udziałom spadkowym.

Sąd Okręgowy ustalił, że nieruchomość położona w W. przy ul. P. oznaczona jako "K." lit. R Nr hip. (...), stanowiąca wówczas własność J. W. objęta została działaniem dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz.U. Nr 50, poz. 279, ze zm. -dalej: "dekret warszawski"). Orzeczeniem z dnia 1 sierpnia 1951 r. Prezydium Rady Narodowej (...) odmówiło dotychczasowemu właścicielowi przyznania prawa własności czasowej do gruntu, stwierdzając jednocześnie, że wszystkie budynki posadowione na gruncie przeszły na własność Skarbu Państwa. Odwołanie J. W. nie doprowadziło do zmiany orzeczenia, które Ministerstwo Gospodarki Komunalnej decyzją z dnia 6 listopada 1951 r. utrzymało w mocy, a w księdze wieczystej prowadzonej dla nieruchomości jako właściciel został ujawniony Skarb Państwa. W dniu 11 czerwca 1991 r. Wojewoda (...) wydał decyzję komunalizacyjną stwierdzającą nieodpłatne nabycie własności tej nieruchomości z mocy prawa przez gminę Dzielnicę (...) z wyłączeniem 40 sprzedanych lokali w znajdującym się na niej budynku. W dniu 11 kwietnia 1995 r. pozwany przekazał nieruchomość w zarząd Wspólnocie Mieszkaniowej P. w W. Decyzjami z dnia 25 września 1997 r. i z dnia 31 października 2002 r. Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast stwierdził nieważność orzeczenia z dnia 1 sierpnia 1951 r. oraz decyzji z dnia 6 listopada 1951 r. w części dotyczącej niewydzielonych lokali i przypadających na nich udziałów w nieruchomości wspólnej i prawie do gruntu, a następnie także w częściach dotyczących działek budowlanych przeznaczonych na urządzenie wspólnego ogrodu i dojazdu. W pozostałym zakresie co do sprzedanych nieruchomości lokalowych z udziałem w częściach wspólnych budynku i prawie do gruntu decyzje zostały uznane za wydane z naruszeniem prawa. Pismem z dnia 14 listopada 2001 r. Zastępca Naczelnika Dzielnicy (...) zwrócił się do pełnomocnika powodów z pytaniem, czy Gmina nadal ma spełniać funkcje właścicielskie w odniesieniu do części nieruchomości, która jest objęta postępowaniem o zwrot.