Wyrok SN z dnia 8 listopada 2018 r., sygn. II CSK 583/17

Ubezpieczony nie może się domagać świadczenia od ubezpieczyciela dopóty, dopóki nie naprawił szkody wyrządzonej osobie trzeciej.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Marian Kocon (przewodniczący)

SSN Bogumiła Ustjanicz

SSN Karol Weitz (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa M. B. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą Przedsiębiorstwo Handlowo - Usługowe M. w K. przeciwko Towarzystwu Ubezpieczeń i Reasekuracji (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 8 listopada 2018 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 7 marca 2017 r., sygn. akt I ACa (...),

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu w (...) do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Pozwem z dnia 24 stycznia 2014 r. powód M. B., prowadzący działalność gospodarczą pod firmą Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe M. w K., wniósł o zasądzenie na swoją rzecz od pozwanego Towarzystwa Ubezpieczeń i Reasekuracji "(...)" Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwoty 90 461 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 23 kwietnia 2013 r. do dnia zapłaty.

Wyrokiem z dnia 28 kwietnia 2016 r. Sąd Okręgowy w Ł. zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 89 420,08 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 23 kwietnia 2013 r. do dnia zapłaty (pkt 1), oddalił powództwo w pozostałym zakresie (pkt 2) i rozstrzygnął o kosztach procesu (pkt 3).

Powód jako ubezpieczający w dniu 1 grudnia 2011 r. zawarł z pozwanym jako ubezpieczycielem umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej przewoźnika drogowego w ruchu międzynarodowym, potwierdzoną polisą nr 908200218411, obejmującą ochronę ubezpieczeniową w okresie od dnia 6 grudnia 2011 r. do dnia 5 grudnia 2012 r., z franczyzą redukcyjną w wysokości 5% szkody, nie mniejszą jednak niż 500 USD dla towarów szybko psujących się oraz 300 USD dla innych towarów. W polisie ubezpieczeniowej zamieszczono postanowienia dodatkowe, według których pozwany udzielił powodowi ochrony w odniesieniu do odpowiedzialności cywilnej ubezpieczającego z tytułu przewozu sprzętu elektronicznego, w tym RTV i AGD, pod warunkiem spełnienia wymagań szczególnych, tj.: 1) wyposażenia kierowców w minimum jeden sprawnie działający środek łączności, np. telefon komórkowy, 2) dokonywania przewozów po drogach klasy międzynarodowej i krajowej (oznakowanych jedno-, dwu- lub trzycyfrowo), z wyjątkiem dróg dojazdowych do miejsca dostarczenia ładunku, 3) odbywania podczas przewozu postojów trwających nie dłużej niż 60 minut, na całodobowych stacjach benzynowych, pod warunkiem nieopuszczania przez kierowcę terenu stacji, 4) odbywania postojów dłuższych niż trwające 60 minut wyłącznie w odniesieniu do przewozu w Niemczech, Holandii, Belgii, Luksemburgu lub Irlandii, na parkingu strzeżonym lub miejscu zapewniającym maksimum bezpieczeństwa, tj. na terenie trwale ogrodzonym, zamkniętym, dozorowanym oraz oświetlonym lub na znajdujących się przy trasie przewozu oświetlonych parkingach przy motelu, hotelu, całodobowej stacji benzynowej lub urzędzie celnym. Opuszczając pojazd kierowca miał obowiązek zabrać z pojazdu dokumenty przewozowe, zamknąć pojazd oraz uruchomić zamontowane w nim zabezpieczenia przeciwkradzieżowe.