Postanowienie SN z dnia 17 stycznia 2017 r., sygn. IV CSK 139/16

Nie jest możliwe zasiedzenie prawa własności nieruchomości (art. 172 § 1 k.c.), jeżeli władanie nieruchomością (corpus possessionis) nie ma cechy posiadania samoistnego (art. 336 k.c.) ze względu na brak wykazania woli posiadacza odnośnie do władania nią w zakresie prawa własności (animus possidendi domini).

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący)

SSN Wojciech Katner (sprawozdawca)

SSN Grzegorz Misiurek

w sprawie z wniosku K. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. przy uczestnictwie Skarbu Państwa - Starosty D. o stwierdzenie zasiedzenia, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 17 stycznia 2017 r., skargi kasacyjnej uczestnika postępowania od postanowienia Sądu Okręgowego w E. z dnia 18 listopada 2015 r., sygn. akt I Ca .../15,

1) uchyla zaskarżone postanowienie i oddala apelację,

2) orzeka, że wnioskodawca i uczestnik ponoszą postępowania apelacyjnego,

3) orzeka, że wnioskodawca i uczestnik ponoszą postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 7 maja 2015 r. Sąd Rejonowy w D. oddalił wniosek K. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością , z udziałem w postępowaniu Skarbu Państwa - Starosty D. o zasiedzenie opisanej szczegółowo nieruchomości zabudowanej, położonej w D. Przyczyną oddalenia wniosku była ocena prawna ustalonego przez Sąd pierwszej instancji stanu faktycznego, zgodnie z którą będące pierwotnym poprzednikiem wnioskodawcy - Przedsiębiorstwo Państwowe "D." , działające przez swoje organy i ich członków miało świadomość, że władana przezeń nieruchomość jest własnością Skarbu Państwa, a więc posiada ją w warunkach złej wiary. Z tego względu okres potrzebny do zasiedzenia wynosił 30 lat, z uznaniem początku jego biegu na koniec września 1990 r., a więc termin zasiedzenia własności nieruchomości nastąpiłby dopiero w 2019 r.