Wyrok SN z dnia 18 lutego 2015 r., sygn. I CSK 129/14

Nieprzeprowadzenie remontu budynku, przewidzianego w umowie użytkowania wieczystego, może uzasadniać jej rozwiązanie tylko wtedy, gdy użytkownik ponosi odpowiedzialność za niewykonanie prac.

Gazeta Prawna nr 38/2015

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Grzegorz Misiurek (przewodniczący)

SSN Barbara Myszka (sprawozdawca)

SSA Jacek Grela

Protokolant Ewa Krentzel

w sprawie z powództwa Miasta W. przeciwko M. R. o rozwiązanie umowy, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 18 lutego 2015 r., skargi kasacyjnej pozwanego od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 5 września 2013 r.,

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy w W., po rozpoznaniu sprawy z powództwa m. W. przeciwko M. R., wyrokiem z dnia 10 października 2012 r. rozwiązał łączący strony stosunek użytkowania wieczystego gruntu położonego w W. przy ul. S., stanowiącego działkę ewidencyjną nr 5 o pow. 620 m2, objętą księgą wieczystą nr [...]. Ustalił, że decyzją z dnia 29 marca 1990 r., wydaną przez kierownika Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Dzielnicowego W., orzeczono o oddaniu spółce A. sp. z o.o. w W. w użytkowanie wieczyste na okres 99 lat gruntu o pow. 620 m2 bliżej opisanego w sentencji, przeznaczonego pod zabudowę mieszkaniową o wysokiej intensywności z usługami, na siedzibę i prowadzenie działalności zgodnie ze statutem oraz o sprzedaży znajdującego się na tym gruncie budynku mieszkalnego o kubaturze 600 m3, przeznaczonego w całości do modernizacji, zwolniono spółkę od uiszczenia ceny sprzedaży budynku w zamian za obowiązek pokrycia kosztów jego przebudowy i modernizacji oraz sprawowania dalszego zarządu nieruchomością i ustalono termin wykonania przebudowy budynku na dwa lata od daty zawarcia umowy użytkowania wieczystego. W decyzji zastrzeżono, że umowa o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste może ulec rozwiązaniu przed upływem terminu, jeżeli użytkownik wieczysty będzie korzystał z gruntu w sposób oczywiście sprzeczny z jego przeznaczeniem, a w szczególności, jeżeli nie przeprowadzi w terminie przebudowy i modernizacji budynku. W dniu 1 czerwca 1990 r. na podstawie tej decyzji została zawarta w formie notarialnej umowa o oddanie opisanego gruntu spółce A. sp. z o.o. w użytkowanie wieczyste na okres 99 lat i sprzedaży znajdującego się na nim budynku. W § 4 umowy postanowiono, że może ona ulec rozwiązaniu przed upływem terminu, jeżeli użytkownik wieczysty będzie korzystał z gruntu w sposób oczywiście sprzeczny z jego przeznaczeniem, a w szczególności, jeżeli nie przeprowadzi w terminie przebudowy i modernizacji budynku. Termin przebudowy budynku został ustalony na dwa lata od daty zawarcia umowy. Spółka A. nie wywiązała się z obowiązku przebudowy i modernizacji budynku, w związku z czym w 1996 r. podjęto czynności zmierzające do rozwiązania umowy, ale wobec wejścia w życie ustawy z dnia z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. Nr 115, poz. 741; jedn. tekst: Dz.U. z 2014 r., poz. 518 ze zm. - dalej: "u.g.n.") postępowanie administracyjne w tej sprawie zostało umorzone.