Wyrok SN z dnia 5 czerwca 2014 r., sygn. IV CSK 576/13

Art. 5 k.c. nie stosuje się do sytuacji nieważności czynności prawnej uwzględnianej przez sąd z urzędu, a więc Sąd, uznawszy poręczenie za nieważne nie miał podstaw do oceny zarzutu pod kątem art. 5 k.c.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Dariusz Dończyk

SSN Wojciech Katner

Protokolant Izabela Czapowska

w sprawie z powództwa Agencji Nieruchomości Rolnych w W. przeciwko L. F. o zapłatę, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 5 czerwca 2014 r., skargi kasacyjnej strony powodowej od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 27 czerwca 2013 r.,

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 27 czerwca 2013 r. Sąd Apelacyjny zmienił wyrok Sądu Okręgowego w L. utrzymujący w mocy nakaz zapłaty, którym pozwany L. F. został zobowiązany do zapłacenia na rzecz powodowej Agencji Nieruchomości Rolnych w W. kwoty 602 449.02 zł z odsetkami i kosztami postępowania, w ten sposób, że ten nakaz zapłaty uchylił i powództwo oddalił.

W sprawie ustalono, że w dniu 19 listopada 1999 r. powodowa Agencja sprzedała nieruchomość rolną małżonkom D. i A. F. Na zabezpieczenie należności wynikających z tej umowy pozwany - brat nabywcy podpisał siedem weksli in blanco i złożył deklarację wekslową. We wrześniu 2009 r. powódka powiadomiła pozwanego o wypełnieniu weksla in blanco na kwotę 602 449,02 zł. Te dokumenty stanowiły podstawę wydanego w dniu 8 października 2009 r. nakazu zapłaty. W sprzeciwie od nakazu zapłaty, wniesionym w dniu 8 października 2010 r., pozwany zarzucił, że nie uczestniczył w żadnych czynnościach związanych z umową oraz że nie podpisywał weksla, a podpis na wekslu nie jest jego podpisem. Po tym, gdy twierdzenia te nie utrzymały się związku z wynikami opinii biegłego z zakresu badań dokumentów, wydanej na podstawie ekspertyzy kryminalistycznej, potwierdzającymi własnoręczność podpisu pozwanego złożonego na wekslu i w deklaracji wekslowej, pozwany na rozprawie w dniu 29 września 2011 r. podniósł zarzut nieważności umowy poręczenia; zarzut ten oparł na twierdzeniu, że na udzielenie poręczenia nie wyrażała zgody jego żona, pomimo że poręczenie to stanowiło czynność przekraczającą zakres zwykłego zarządu.