Wyrok SN z dnia 26 kwietnia 2018 r., sygn. I CSK 382/17

1. Przepisy normujące zachowek nie określają terminu wymagalności roszczenia o jego zapłatę; termin ten nie wynika również z właściwości zobowiązania, wobec czego świadczenie z tego tytułu powinno zostać spełnione - zgodnie z art. 455 k.c. -niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania. Tym samym stan opóźnienia się dłużnika z zaspokojeniem uzasadnionego roszczenia zachowkowego praktycznie zawsze następuje przed określeniem przez sąd wysokości jego obowiązku w wyroku.

2. Termin, od którego zobowiązany z tytułu zachowku popadł w stan opóźnienia i powinien z tego tytułu świadczyć wierzycielowi stosowne odsetki, powinien być oceniany indywidualnie z uwzględnieniem okoliczności danej sprawy, w tym także obiektywnego stanu wiedzy zobowiązanego o okolicznościach niezbędnych do oceny zasadności i wysokości, w jakiej dochodzone świadczenie jest należne. Tego rodzaju korekta okresu, za który wierzyciel uzyska odsetki w polskim prawie cywilnym znajduje uzasadnienie w treści art. 5 k.c.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Dariusz Dończyk (przewodniczący)

SSN Maria Szulc

SSN Katarzyna Tyczka-Rote (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa T.K. przeciwko K.K. o zachowek, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 26 kwietnia 2018 r., skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 28 października 2016 r., sygn. akt VI ACa (...),

1) uchyla zaskarżony wyrok w punkcie I. 1) w części zmieniającej wyrok Sądu Okręgowego w W. z dnia 14 czerwca 2013 r. przez oddalenie powództwa w zakresie odsetek od kwoty 141 855, 75 (sto czterdzieści jeden tysięcy osiemset pięćdziesiąt pięć i 75/100) zł za okres od dnia 16 czerwca 2013 r. do dnia 27 października 2016 r. i w tym zakresie oddala apelację pozwanej;

2) oddala skargę kasacyjną w pozostałym zakresie;

3) koszty postępowania kasacyjnego znosi wzajemnie między stronami.