Wyrok SN z dnia 26 czerwca 2014 r., sygn. III CSK 234/13

Sąd Najwyższy nie może brać pod uwagę uchybień proceduralnych I instancji. Właściwy moment, aby je wytknąć, był bowiem w apelacji.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Marian Kocon (przewodniczący)

SSN Barbara Myszka (sprawozdawca)

SSN Anna Owczarek

Protokolant Bożena Kowalska

w sprawie z powództwa A. S. S.A. w T. w upadłości z możliwością zawarcia układu przeciwko "R." sp. z o.o. w K. o zapłatę, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 26 czerwca 2014 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 14 marca 2013 r.,

1. oddala skargę kasacyjną,

2. zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę 2 700 zł (dwa tysiące siedemset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 7 maja 2012 r. Sąd Okręgowy w K. oddalił powództwo A. S. S.A. w T. o zasądzenie od pozwanej spółki R. sp. z o.o. w K. kwoty 171 205,44 zł z odsetkami tytułem reszty wynagrodzenia za wykonane roboty budowlane.

Sąd Okręgowy stanął na stanowisku, że pozwana bezspornie nie zapłaciła powódce reszty wynagrodzenia za wykonane roboty budowlane w kwocie 171 205,44 zł, podniosła jednak zarzut potrącenia kary umownej za zwłokę w usunięciu wad w kwocie 88 250 zł, w związku z czym doszło do umorzenia obu wierzytelności do wysokości wierzytelności wzajemnej. Poza tym pozwana trafnie zarzuciła, że kwota 88 250 zł, stanowiąca zabezpieczenie kosztów usunięcia wad na wypadek niewykonania tego obowiązku w ramach rękojmi, nie jest jeszcze wymagalna, gdyż powódka pozostaje w zwłoce z usunięciem wad, co uprawnia pozwaną do zatrzymania zabezpieczenia.

Na skutek apelacji powódki, Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia 14 marca 2013 r. zmienił wyrok Sądu Okręgowego i zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę 127 080,44 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 3 maja 2008 r., natomiast w pozostałej części powództwo i apelację oddalił.

Ustalił, że w umowie z dnia 8 sierpnia 2007 r. powódka zobowiązała się do budowy hali magazynowej w B. w terminie do dnia 20 października 2007 r., a pozwana do zapłaty wynagrodzenia ryczałtowego w kwocie 891 000 zł plus VAT. W § 6 umowy strony postanowiły, że rozliczenie wykonawcy będzie dokonywane fakturami częściowymi za okresy miesięczne za wykonane elementy robót, po ich protokolarnym odbiorze przez inspektora nadzoru zamawiającego, do wysokości 90 % wartości przedmiotu umowy, a ostateczne rozliczenie nastąpi na podstawie faktury końcowej wystawionej w oparciu o protokół odbioru końcowego przedmiotu umowy bez wad przez inspektora nadzoru oraz kierownika robót zamawiającego. Zgodnie z § 7, odbiór przedmiotu umowy miał nastąpić protokolarnie, z tym że stwierdzenie w toku odbioru końcowego wad uniemożliwiających prawidłowe użytkowanie przedmiotu umowy uprawniało zamawiającego do odstąpienia od odbioru do czasu usunięcia wad i wyznaczenia terminu ich usunięcia. Dokumentem świadczącym o dokonanym odbiorze końcowym przedmiotu umowy miał być protokół końcowego odbioru robót bez wad. W § 8 umowy wykonawca udzielił zamawiającemu 36 - miesięcznej gwarancji jakości oraz rękojmi; bieg terminu gwarancji rozpoczynał się od daty odbioru końcowego. W wypadku wystąpienia wad i usterek wykonawca zobowiązał się do ich nieodpłatnego usunięcia w terminie 14 dni od daty zgłoszenia przez zamawiającego. Nieusunięcie wad i usterek w terminie upoważniało zamawiającego do ich usunięcia we własnym zakresie na koszt wykonawcy, także z zabezpieczenia w postaci kaucji na okres gwarancji i rękojmi. W § 9 ust. 1 strony ustaliły zabezpieczenie należytego wykonania umowy przez wykonawcę w wysokości 5% wartości netto przedmiotu umowy, utworzone przez potrącenie z faktury wykonawcy. Zabezpieczenie to miało służyć do pokrycia ewentualnych roszczeń zamawiającego z tytułu gwarancji lub rękojmi za wady wykonanych robót oraz kar umownych. Zgodnie z § 9 ust. 2, na pisemny wniosek wykonawcy zamawiający był zobowiązany zwrócić 50% kaucji w terminie 14 dni po dacie zakończenia wykonania przedmiotu umowy pod warunkiem, że nie zaistnieją okoliczności, o których mowa w ust. 1.