Wyrok SN z dnia 21 marca 2014 r., sygn. IV CSK 393/13

Spełnienie świadczenia nie jest objęte zakresem skargi paulińskiej tylko wtedy, gdy ściśle odpowiada treści zobowiązania, natomiast zaspokojenie wierzyciela w każdy inny sposób podlega zaskarżeniu. Za taki wyjątek uznaje się czynność prawną datio in solutum, na podstawie której dłużnik, zamiast wykonania zobowiązania zgodnie z jego treścią, spełnił - prowadzące do wygaśnięcia tego zobowiązania z zaspokojeniem wierzyciela - świadczenie tego samego rodzaju będące równowartością świadczenia pierwotnego.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Krzysztof Strzelczyk (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Maria Szulc

SSN Katarzyna Tyczka-Rote

w sprawie z powództwa K. A. przeciwko N. S. o uznanie czynności prawnej za bezskuteczną, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 21 marca 2014 r., skargi kasacyjnej pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 9 października 2012 r.,

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Apelacyjnemu, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Powód K. A. wniósł o nakazanie pozwanej N. S. znoszenia egzekucji z odrębnej nieruchomości lokalowej, stanowiącej jej własność na podstawie umowy darowizny zawartej przez nią w dniu 3 lutego 2010 r. ze swoją matką J. S., która była jego dłużniczką, w celu zaspokojenia wierzytelności wobec dłużniczki, wynikających z prawomocnych orzeczeń sądowych, na podstawie których prowadzona była wobec dłużniczki bezskuteczna egzekucja zakończona umorzeniem w 2007 r. W ocenie powoda, umowa darowizny została zawarta w celu pokrzywdzenia go jako wierzyciela, ponieważ wskutek jej zawarcia, matka pozwanej wyzbyła się jedynego składnika majątkowego, z którego mogłoby nastąpić zaspokojenie jego wierzytelności.