Wyrok SN z dnia 17 września 2010 r., sygn. II CSK 94/10

Poziom życia poszkodowanego nie może być zatem zaliczany do czynników, które wyznaczają rozmiar doznanej krzywdy i wpływają na wysokość zadośćuczynienia [art. 445 k.c.].

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Barbara Myszka (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Wojciech Katner

SSN Grzegorz Misiurek

Protokolant Anna Banasiuk

w sprawie z powództwa Janusza P.

przeciwko Michałowi C.

o zapłatę i ustalenie,

po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 17 września 2010 r.,

skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego w S.

z dnia 3 września 2009 r.,

uchyla zaskarżony wyrok w części oddalającej powództwo odnośnie do kwoty 250.000 zł (dwieście pięćdziesiąt tysięcy złotych) z odsetkami oraz w części orzekającej o kosztach procesu (pkt 3 i 4) i w tym zakresie przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu w S. do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 3 lutego 2009 r. Sąd Okręgowy w S. zasądził od pozwanego Michała C. na rzecz powoda Janusza P: kwotę 450 000 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 4 lutego 2009 r. tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę, kwotę 3 359,95 zł z odsetkami od dnia 2 marca 2006 r. tytułem zwrotu kosztów leczenia, kwotę 41 404 zł tytułem zsumowanych rat renty wyrównawczej za czas od 3 listopada 2004 r. do 3 lutego 2009 r. oraz miesięczną rentę wyrównawczą w wysokości minimalnego wynagrodzenia w danym roku płatności, płatną do dnia 10-go każdego miesiąca począwszy od kwoty 1 267 zł za miesiąc luty 2009 r., ustalił odpowiedzialność pozwanego za mogące ujawnić się w przyszłości skutki zdarzenia z dnia 29 grudnia 2003 r., natomiast dalej idące powództwo oddalił.

Sąd Okręgowy ustalił, że w dniu 29 grudnia 2003 r. powód uległ wypadkowi podczas prac budowlanych, które wykonywał na podstawie zawartej z pozwanym umowy zlecenia. Na skutek zawalenia się balkonu powód spadł z pierwszego piętra na ziemię i częściowo został przygnieciony płytą balkonową. Z miejsca wypadku przewieziono go do Szpitala w S., gdzie został poddany leczeniu na oddziale ortopedyczno - urazowym. W dniu 30 grudnia 2003 r. amputowano mu V palec prawej stopy, w dniu 5 stycznia 2004 r. wykonano nastawienie i stabilizację aparatem Lizarowa kości lewego podudzia, a w dniu 14 stycznia 2004 r. nastawienie i zespolenie odłamków prawej kości piętowej. W dniu 19 stycznia 2004 r. wypisano powoda ze szpitala z zaleceniem utrzymania unieruchomienia kręgosłupa szyjnego w kołnierzu Schanza i usztywnienia odcinka kręgosłupa lędźwiowego gorsetem przez sześć tygodni oraz przebywania w pozycji leżącej.