Wyrok SN z dnia 20 października 2008 r., sygn. I PK 60/08

1. Przez użyte w art. 53 § 1 pkt 1 lit. b k.p. wyrażenie „w okresie pobierania zasiłku” należy rozumieć okres faktycznego wypłacania pracownikowi zasiłku chorobowego, chyba że okaże się, iż zasiłek był świadczeniem nienależnym.

2. Sąd pracy, rozpoznający powództwo o przywrócenie do pracy po rozwiązaniu umowy na podstawie art. 53 § 1 pkt 1 lit. b k.p., w celu dokonania oceny, czy faktycznie pobierany przez pracownika zasiłek chorobowy przysługiwał, jeżeli organ rentowy nie wydał w tym zakresie decyzji, powinien wyznaczyć stronom termin do złożenia wniosku o wydanie takiej decyzji (art. 177 § 2 k.p.c.), a po jego złożeniu zawiesić postępowanie (art. 177 § 1 pkt 3 k.p.c.).

Przewodniczący SSN Andrzej Wróbel, Sędziowie SN: Józef Iwulski (sprawozdawca), Romualda Spyt.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 20 października 2008 r. sprawy z powództwa Ewy G. przeciwko Jednostce Wojskowej [...] w O. o przywrócenie do pracy, wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, na skutek skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Olsztynie z dnia 27 listopada 2007 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Okręgowemu-Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Olsztynie do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 1 sierpnia 2007 r. [...] Sąd Rejonowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Olsztynie oddalił powództwo Ewy G. przeciwko Jednostce Wojskowej [...] w O. o przywrócenie do pracy i wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy.

Sąd Rejonowy ustalił, że powódka, zatrudniona u pozwanego na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, pobierała zasiłek chorobowy w następujących okresach: 1) od 15 do 22 maja 2006 r. (8 dni choroby o symbolu F28); 2) od 23 maja do 11 czerwca 2006 r. (20 dni choroby o symbolu F32); 3) od 12 czerwca do 2 lipca 2006 r. (21 dni choroby o symbolu F32); 4) od 3 do 23 lipca 2006 r. (21 dni choroby o symbolu F32); 5) od 24 lipca do 13 sierpnia 2006 r. (21 dni choroby o symbolu F32); 6) od 14 do 21 sierpnia 2006 r. (8 dni choroby o symbolu G54); 7) od 22 do 28 sierpnia 2006 r. (7 dni choroby o symbolu G54); 8) od 29 sierpnia do 1 września 2006 r. (4 dni choroby o symbolu G54); 9) od 4 do 24 września 2006 r. (21 dni choroby o symbolu F32); 10) od 25 września do 24 października 2006 r. (30 dni choroby o symbolu F32); 11) od 16 listopada do 15 grudnia 2006 r. (30 dni choroby o symbolu F32); 12) od 16 grudnia 2006 r. do 14 stycznia 2007 r. (30 dni choroby o symbolu F32); 13) od 15 stycznia do 13 lutego 2007 r. (30 dni choroby o symbolu F32). Wystawione powódce zwolnienia lekarskie nie zawierały informacji o kodach chorób. Powódka nie składała wniosku o świadczenie rehabilitacyjne. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Olsztynie w piśmie z dnia 28 grudnia 2006 r. sporządzonym na wniosek pozwanego stwierdził, że do okresu zasiłkowego wlicza się okresy poprzedniej niezdolności do pracy spowodowanej tą samą chorobą, jeżeli przerwa pomiędzy ustaniem poprzedniej, a powstaniem ponownej choroby nie przekroczyła 60 dni i okresy te należy traktować jako jeden okres zasiłkowy. W kolejnym piśmie z dnia 18 maja 2007 r. ZUS wskazał, że okres zasiłkowy u powódki uległ zakończeniu w dniu 15 listopada 2006 r., gdyż okres pomiędzy 14 sierpnia 2006 r. a 1 września 2006 r. należy traktować jako chorobę współistniejącą. Powołany przez Sąd pierwszej instancji biegły stwierdził u powódki występowanie zaburzeń adaptacyjnych o obrazie lękowo-depresyjnym w okresie od maja 2006 r. do lutego 2007 r. Według biegłego zaświadczenie wystawione za okres od 15 maja do 22 maja 2006 r. zawiera prawdopodobnie błędną klasyfikację choroby, ponieważ symbol F28 dotyczy zaburzeń psychotycznych, zaś bez wglądu do historii choroby nie można jednoznacznie stwierdzić, na jaką chorobę cierpiała powódka. Według biegłego, z zaświadczenia lekarskiego wynika, że w okresie od 14 sierpnia do 1 września 2006 r. powódka cierpiała na schorzenie neurologiczne G54, czyli inne od schorzeń, na które chorowała w okresie wcześniejszym. Przerwa w chorobie wywołanej przyczynami depresyjnymi trwała 21 dni. Sąd Rejonowy ustalił ponadto, że w dniu 10 stycznia 2007 r. powódka stawiła się do pracy, oświadczając, że chce wrócić do pracy. Tego dnia pozwany wręczył powódce oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia, powołując się na pismo ZUS-u, zgodnie z którym okres objęty zwolnieniami lekarskimi od 15 maja 2006 r. do 15 listopada 2006 r. należy zaliczyć do jednego okresu zasiłkowego.