Uchwała SN z dnia 5 grudnia 2008 r., sygn. III CZP 123/08

Sąd Najwyższy w składzie :

SSN Barbara Myszka (przewodniczący)

SSN Józef Frąckowiak

SSN Zbigniew Kwaśniewski (sprawozdawca)

Protokolant Bożena Kowalska

w sprawie z powództwa Zofii B. przeciwko Skarbowi Państwa reprezentowanemu przez Ministra Infrastruktury o zapłatę, po rozstrzygnięciu w Izbie Cywilnej na posiedzeniu jawnym w dniu 5 grudnia 2008 r., zagadnienia prawnego przedstawionego przez Sąd Apelacyjny w W. postanowieniem z dnia 10 września 2008 r., sygn. akt I ACa 301/08,:

"Czy szkoda w postaci utraty pożytków cywilnych z rzeczy wyrządzona w wyniku wydania niezgodnej z prawem ostatecznej decyzji administracyjnej (art. 160 § 1 k.p.a.) o odmowie przyznania prawa własności czasowej powstaje w chwili utraty możliwości korzystania z rzeczy, tzn. wystąpienia pierwszego skutku, bez względu na rozmiar szkody?"

podjął uchwałę:

Szkoda w postaci utraconych korzyści z tytułu czynszu najmu, będąca następstwem wydania decyzji administracyjnej, której nieważność następnie stwierdzono, powstaje w chwili niemożności uzyskania czynszu w terminie płatności.

Uzasadnienie

Powódka dochodzi w niniejszym procesie zapłaty tytułem odszkodowania za utracone od dnia 17 października 1997 r. korzyści, w postaci nieuzyskanego czynszu najmu z zabudowanej nieruchomości, w związku z ostateczną decyzją administracyjną Ministerstwa Gospodarki Komunalnej z dnia 4 grudnia 1952 r. utrzymującą w mocy orzeczenie Prezydium Rady Narodowej [...] W. z dnia 5 maja 1952 r. odmawiającego jej poprzednikowi prawnemu przyznania prawa własności czasowej. Sąd pierwszej instancji oddalił powództwo. Ustalił, że decyzją z dnia 28 czerwca 2002 r. Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast stwierdził nieważność wymienionej decyzji administracyjnej z dnia 4 grudnia 1952 r., a nadto, że prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w W. z dnia 24 czerwca 2005 r. zasądzono na rzecz powódki od Skarbu Państwa, na podstawie art. 160 § 1 k.p.a., odszkodowanie za rzeczywistą szkodę. W ocenie Sądu pierwszej instancji, szkoda powódki w postaci utraconych korzyści powstała w dacie wydania w 1952 r. ostatecznej decyzji administracyjnej, której nieważność później stwierdzono, wobec czego w niniejszej sprawie znajduje zastosowanie art. 160 § 1 k.p.a. w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 września 2004 r., a to z mocy art. 5 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 162, poz. 1692), zwanej dalej „ustawą zmieniającą”. Brzmienie obowiązującego we wskazanym okresie art. 160 § 1 k.p.a. nie obejmowało naprawienia szkody w postaci lucrum cessans, stwierdził Sąd pierwszej instancji.