Wyrok SN z dnia 15 czerwca 2018 r., sygn. I CSK 393/16

W razie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej utrzymującej w mocy decyzję odmawiającą ustanowienia na rzecz byłego właściciela nieruchomości prawa użytkowania wieczystego na tej nieruchomości na podstawie przepisów dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz.U. Nr 50, poz. 279 ze zm.), źródłem poniesionej przez niego (jego następców prawnych) szkody nie jest decyzja wydana z naruszeniem prawa, zezwalająca na sprzedaż lokali w budynku położonym na tej nieruchomości.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Dariusz Dończyk (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Roman Trzaskowski

SSN Katarzyna Tyczka-Rote

w sprawie z powództwa P. K. i A. K. przeciwko Skarbowi Państwa - Prezydentowi W. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 15 czerwca 2018 r., skargi kasacyjnej pozwanego od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 24 lutego 2016 r., sygn. akt I ACa (...),

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu w (...) do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Powodowie P. K. i A. K. w pozwie z dnia 29 kwietnia 2013 r. wnieśli o zasądzenie od pozwanego Skarbu Państwa - Prezydenta W. na rzecz każdego z nich kwot po 729 697,50 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 26 lipca 2012 r. do dnia zapłaty tytułem naprawienia szkody - obejmującej utratę prawa własności lokali nr 7, 8, 9, 10, 11 i 12 położonych w budynku przy ul. P. w W. - poniesionej na skutek wydania decyzji administracyjnych o sprzedaży tych lokali, których wadliwość prawna stwierdzona została decyzjami Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. W trakcie postępowania każdy z powodów cofnął pozew ze zrzeczeniem się roszczenia w zakresie kwot po 86 997,50 zł i wnieśli o zasądzenie od pozwanego na rzecz każdego z nich kwot po 642 700 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 26 lipca 2012 r. do dnia zapłaty.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa, kwestionując powództwo co do zasady, jak i wysokości. Podniósł, że szkodę spowodowała decyzja dekretowa odmawiająca przyznania prawa własności czasowej do gruntu, której wadliwość prawna została również stwierdzona. W związku z tym pozwany zakwestionował istnienie związku przyczynowego pomiędzy decyzjami administracyjnymi dotyczącymi sprzedaży poszczególnych lokali a szkodą powodów. Podniósł także zarzut przedawnienia roszczenia powodów gdyby wiązać je z decyzją Prezydium Rady Narodowej W. z dnia 22 czerwca 1953 r. o odmowie przyznania prawa własności czasowej do gruntu położonego w W. przy ul. P., gdyż od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 9 kwietnia 2002 r. -stwierdzającej wydanie decyzji z 1953 r. z naruszeniem prawa - upłynął trzyletni termin przewidziany w art. 160 § 6 k.p.a.