Wyrok SN z dnia 15 lutego 2013 r., sygn. I CSK 332/12

Osoby niebiorące udziału w postępowaniu zakończonym wydaniem decyzji z naruszeniem prawa (art. 156 § 1 k.p.a.) są również uprawnione do dochodzenia odszkodowania na podstawie art. 160 § 1 k.p.a.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jan Górowski (przewodniczący)

SSN Mirosław Bączyk (sprawozdawca)

SSN Barbara Myszka

w sprawie z powództwa K. S., M. S. i M. S. przeciwko Skarbowi Państwa - Wojewodzie M. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 15 lutego 2012 r. skargi kasacyjnej powódek od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 20 grudnia 2011 r., sygn. akt [....],

uchyla zaskarżony wyrok w części oddalającej powództwo i orzekającej o kosztach procesu w stosunku do Skarbu Państwa - Wojewody M. i w tym zakresie przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania oraz rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Powódki (4) dochodziły odszkodowania od pozwanych - Skarbu Państwa - Wojewody M. i Miasta Stołecznego Warszawy w odpowiedniej, podanej w pozwie wysokości na rzecz poszkodowanych. Szkoda powódek polegała na nieuzyskaniu lokali znajdujących się w budynku, który na mocy przepisów dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowania gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz. U. nr 50, poz. 279, ze zm.; cyt. dalej "dekret z dnia 26 października 1945 r."), stał się własnością m.st. Warszawy (następnie - Skarbu Państwa) a jako źródło szkody wskazywały one decyzję administracyjną z dnia 24 września 1951 r., odmawiającą przyznania poprzednikom prawnym powódek prawa własności czasowej (użytkowania wieczystego). Decyzją nadzorczą z dnia 3 lutego 1999 r. stwierdzono nieważność decyzji z 1951 r. Powódki zgłosiły też ewentualne żądanie o naprawienie szkody i wywodziły ten uszczerbek z decyzji dotyczących sprzedaży lokali osobom trzecim, co do których w decyzjach nadzorczych stwierdzono naruszenie przez nie prawa, przy czym odpowiedzialność za tę szkodę ponosić miał Skarb Państwa (odnośnie do siedmiu decyzji) i Miasto Gmina (odnośnie do dwóch decyzji o sprzedaży). W ramach obu żądań - głównego i ewentualnego - wskazywano wysokość odszkodowania należnego czterem powódkom.