Wyrok SN z dnia 3 lipca 2007 r., sygn. I UK 35/07

Dopuszczenie przez pracodawcę pracownika do pracy na podstawie wa­dliwego orzeczenia lekarskiego może stanowić zewnętrzną przyczynę wypadku przy pracy tylko wówczas, gdy zdarzenie wypadkowe nastąpiło przy wykony­waniu pracy przeciwwskazanej ze względu na stan zdrowia pracownika.

Przewodniczący SSN Teresa Flemming-Kulesza,

Sędziowie SN: Józef Iwulski, Jerzy Kwaśniewski (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 3 lipca 2007 r. sprawy z powództwa Małgorzaty W. przeciwko J. Spółce Węglowej SA Ko­palni Węgla Kamiennego „J.-M.” w J.Z. o uznanie zdarzenia za wypadek przy pracy, na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gliwicach Ośrodka Zamiejscowego w Rybniku z dnia 14 września 2006 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Okręgowemu-Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gliwicach Ośrodkowi Zamiejscowemu w Rybniku do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania ka­sacyjnego.

Uzasadnienie

W pozwie przeciwko J. Spółce Węglowej SA Kopalni Węgla Kamiennego „J.-M.” w J.Z. Małgorzata W. domagała się sprostowania protokołu powypadkowego z dnia 10 listopada 2000 r. przez ustalenie, że jej mąż Kazimierz W. w dniu 28 października 2000 r. uległ wypadkowi przy pracy w warunkach niepozbawiających go prawa do świadczeń wypadkowych. Strona pozwana wniosła o oddalenie powódz­twa.

Wyrokiem z dnia 11 maja 2006 r. Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Jastrzębiu Zdroju ustalił, że Kazimierz W. w dniu 28 października 2000 r. (będąc pracownikiem JSW S. A. KWK „J.-M.”) uległ wypadkowi przy pracy w warunkach niepozbawiających go świadczeń powypadkowych. Sąd Rejonowy ustalił, że Kazimierz W. był pra­cownikiem strony pozwanej od 13 czerwca 1988 r. i pracował jako konserwator ma­szyn i urządzeń przeróbki mechanicznej węgla na powierzchni. W dniu 11 kwietnia 2000 r. strona pozwana skierowała Kazimierza W. na okresowe badania profilak­tyczne wskazując, jako rodzaj szkodliwości i uciążliwości na stanowisku pracy: hałas, zapylenie całkowite 7,2 - 11,3 mg/m3, zapylenie respirabilne 1,4 - 1,8 mg/m3, wska­zano zawartość wolnej krystalicznej krzemionki jako 2,8 - 3,7%. W dniu 13 kwietnia 2000 r. lekarz z zakresu medycyny pracy stwierdził, że Kazimierz W. jest osobą zdolną do pracy na stanowisku konserwatora maszyn i urządzeń przeróbki mecha­nicznej węgla, ślusarza, spawacza. Według oceny Sądu strona pozwana kierując Kazimierza W. na badanie profilaktyczne - okresowe nie wskazała właściwie rodzaju szkodliwości i uciążliwości pracy. Nie przekazała bowiem informacji dotyczącej narażenia na dymy i pyły spawalnicze, na możliwość wykonywania pracy na wysokości, na zwiększony wydatek energetyczny, narażenia na podwyższoną i obniżoną temperaturę otoczenia. Biorąc pod uwagę treść skierowania lekarz nie miał obowiązku kie­rowania Kazimierza W. na badanie EKG. Brak badania EKG (wobec faktów wynikających z analiz oceny ryzyka zawodowego w nawiązaniu do przepisów) stanowił, że badanie nie było pełne by wydać pozytywną lub negatywną odpowiedź dotyczącą istnienia lub braku przeciwwskazań do pracy na danym stanowisku pracy. W dniu 28 października 2000 r. Kazimierz W. był zatrudniony na pierwszej zmianie w oddziale remontowym Zakładu Przeróbczego KWK „J.-M.”. Został on przydzielony do trzyoso­bowej brygady, której przodowym był Antoni K. Zadanie tej brygady polegało na wy­montowywaniu zużytych, wypalonych blach w zsypie, a w ich miejsce wmontowywa­nie nowych. Była to praca rutynowa, związana z konserwacją. Prace miały miejsce na powierzchni; było w tym czasie chłodno. Pracy nie towarzyszył żaden pośpiech. Po około 2 - 2,5 godzinach pracy Kazimierz W. niespodziewanie oparł się plecami o konstrukcję zbiornika i zaczął się osuwać w dół na zsuwnię, a gdy stracił oparcie pod plecami przewrócił się na wznak. Współpracownicy rozpoczęli reanimację oraz za­wiadomiono punkt opatrunkowy. Po pewnym czasie przybyła karetka z lekarzem, który stwierdził zgon nagły, podejrzenie zawału mięśnia sercowego lub mózgu. Ka­zimierza W. przetransportowano do WSS w J.Z. Przeprowadzona tam sekcja zwłok wykazała, że bezpośrednią przyczyną zgonu był ostry zawał mięśnia sercowego. Pozwana sporządziła protokół, w którym nie uznała tego zdarzenia za wypadek przy pracy. W dniu 28 października 2000 r. KWK „J.-M.” w J.Z. powiadomiła Prokuraturę Rejonową w J.Z. o nagłym zgonie Kazimierza W. W związku z tym, że śmierć Kazi­mierza W. wynikła z przyczyn naturalnych, bez udziału osób trzecich w dniu 14 listo­pada 2000 r. wydano postanowienie o odmowie wszczęcia dochodzenia.