Uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 29 września 2006 r. sygn. II PZP 3/06

Sąd Najwyższy w składzie:

Prezes SN Walerian Sanetra (przewodniczący)

SSN Teresa Flemming-Kulesza

SSN Zbigniew Hajn

SSN Józef Iwulski

SSN Kazimierz Jaśkowski (sprawozdawca, uzasadnienie)

SSN Jerzy Kwaśniewski (sprawozdawca)

SSN Herbert Szurgacz

Protokolant Monika Domańska

z udziałem Prokuratora Prokuratury Krajowej Piotra Wiśniewskiego

w sprawie z powództwa Stefana K

przeciwko RUCH S.A. w W

o przywrócenie do pracy na poprzednie warunki,

po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 29 września 2006 r.,

zagadnienia prawnego przekazanego postanowieniem Sądu Najwyższego

z dnia 9 maja 2006 r.

Czy przepis art. 241¹³ § 2 zdanie drugie k.p. ma zastosowanie do wypowiedzeń indywidualnych warunków umowy o pracę ze względu na upływ okresu wypowiedzenia zakładowego układu zbiorowego pracy, jeżeli układ ten nie został zastąpiony układem zbiorowym pracy ani regulaminem wynagradzania?

podjął uchwałę:

Przepis art. 241¹³ § 2 zdanie drugie k.p. ma zastosowanie do wypowiedzenia wynikających z układu zbiorowego pracy warunków umowy o pracę w razie rozwiązania tego układu, także wtedy, gdy nie został on zastąpiony nowym układem zbiorowym pracy ani regulaminem wynagradzania.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 9 maja 2006 r., w sprawie II PK 267/05, Sąd Najwyższy w składzie trzech sędziów postawił powiększonemu składowi tego Sądu do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne wskazane w sentencji uchwały. Przedstawiając je wskazano na rozbieżność w orzecznictwie Sądu Najwyższego. W wyroku z dnia 23 sierpnia 2005 r., I PK 24/05 (OSNP 2006 nr 13-14, poz. 201) Sąd Najwyższy stwierdził, że w sytuacji wskazanej w zagadnieniu prawnym przepis art. 241¹³ § 2 nie ma zastosowania.

Przeciwne stanowisko zajął Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 14 lutego 2006 r., III PK 109/05 (niepublikowany) stwierdzając, że art. 241§ 2 zdanie drugie k.p. ma zastosowanie do wypowiedzenia zmieniającego złożonego po rozwiązaniu układu zbiorowego, także w razie niezawarcia nowego układu. Skład przedstawiający zagadnienie prawne skłania się ku temu drugiemu poglądowi.