Uchwała SN z dnia 7 stycznia 2000 r. sygn. III ZP 18/99

Przewodniczący: SSN Jadwiga Skibińska-Adamowicz (sprawozdawca)

Sędziowie SN: Józef lwulski, Jerzy Kwaśniewski

Sąd Najwyższy, z udziałem prokuratora Prokuratury Krajowej Iwony Kaszczyszyn, w sprawie z powództwa Dariusza K. przeciwko Jackowi N. - właścicielowi firmy „N.-P.” w N.D.M. o odprawę rentową po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym dnia 7 stycznia 2000 r. zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie postanowieniem z dnia 14 października 1999 r. do rozstrzygnięcia w trybie art. 390 § 1 KPC:

Czy pracownikowi przysługuje odprawa rentowa, przewidziana w art. 92¹ § 1 kp w sytuacji, gdy łączyła go z pracodawcą umowa o pracę na czas określony, w czasie trwania której pobierał zasiłek chorobowy przez okres wykraczający poza termin, do którego miał trwać stosunek pracy, a następnie uzyskał prawo do renty inwalidzkiej ?

podjął następującą uchwałę:

Pracownikowi, który przeszedł na rentę inwalidzką (rentę z tytułu niezdolności do pracy) po rozwiązaniu się umowy o pracę na czas określony, przysługuje jednorazowa odprawa pieniężna na podstawie art. 92¹ § 1 KP, gdy pracownik stał się niezdolny do pracy wskutek choroby stwierdzonej w czasie zatrudnienia i prowadzącej, po nieprzerwanym okresie pobierania zasiłku chorobowego, do przyznania mu renty.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 14 października 1999 r. Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie przedstawił Sądowi Najwyższemu na podstawie art. 390 § 1 KP do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości, sformułowane w sentencji tego postanowienia. Powyższe zagadnienie powstało w następującym stanie faktycznym sprawy.