Wyrok SN z dnia 6 czerwca 2000 r. sygn. I PKN 686/99

Nie narusza art. 30 § 4 KP wskazanie przez pracodawcę w oświadczeniu woli o wypowiedzeniu umowy o pracę błędnej podstawy prawnej odnoszącej się do przyczyny opisowo powołanej, rzeczywistej, konkretnej i uzasadniającej wypowiedzenie, o której pracownik wiedział.

Przewodniczący SSN Barbara Wagner (sprawozdawca)

Sędziowie SN: Józef Iwulski, Walerian Sanetra

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2000 r. sprawy z powódz­twa Grażyny P. przeciwko Przedsiębiorstwu Spedycji Międzynarodowej C.H. w W. o przywrócenie do pracy, na skutek kasacji powódki od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Lublinie z dnia 29 czerwca 1999 r. [...]

1. oddalił kasację;

2. nie obciążył powódki kosztami postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Lublinie wyrokiem z dnia 29 czerwca 1999 r. [...] oddalił apelację Grażyny Prus od wyroku Sądu Rejonowego-Sądu Pracy w Chełmie z dnia 28 grudnia 1998 r. [...], oddalającego powództwo apelującej o przywrócenie do pracy w Przedsiębiorstwie Spedycji Międzynarodowej C.H. w W.

Sąd ustalił, że powódka była zatrudniona u strony pozwanej na stanowisku referenta do spraw spedycji - od 1 lutego 1994 r. na podstawie czterech kolejnych umów terminowych, a od 1 lutego 1995 r. na czas nieokreślony. Z dniem 1 września 1995 r. powierzono jej obowiązki dysponenta. W Oddziale w D., gdzie pracowała na przejściu drogowym, zatrudnionych było 11 pracowników, w tym 7 z uprawnieniami agenta celnego. Pracowali oni w ruchu ciągłym w systemie zmianowym - trzy osoby na zmianie dziennej i dwie na zmianie nocnej. Praca zorganizowana była tak, by na zmianie dziennej było co najmniej dwóch, zaś na zmianie nocnej co najmniej jeden pracownik z uprawnieniami agenta celnego. Od maja 1998 r. Grażyna P. została przeniesiona do Oddziału w C., gdzie stale mieszkała. W C. na stanowisku dyspo­nenta, w systemie zmianowym, zatrudnione były trzy osoby. Powódka często chorowała. W latach 1994 - 1997 była nieobecna w pracy przez kolejno: 34, 18, 45 i 72 dni w roku. W roku 1998 korzystała ze zwolnień lekarskich w łącznym wymiarze 206 dni. Nieobecność Grażyny P. dezorganizowała pracę na przejściach drogowych najpierw w D., a potem w C. Powodowała konieczność zastępstw, co wiązało się z obciążeniem dodatkowymi obowiązkami pozostałych pracowników. Przełożeni zwracali po­wódce uwagę na konsekwencje jej częstej absencji chorobowej. W dniu 29 lipca 1998 r. strona pozwana wypowiedziała Grażynie P. umowę o pracę, określając jako przyczynę rozwiązania stosunku pracy „niską przydatność do wykonywania zadań na zajmowanym stanowisku” i powołując art. 100 § 1 KP. Zamiar wypowiedzenia po­wódce stosunku pracy pracodawca skonsultował z zakładową organizacją Związku Zawodowego Pracowników PSM C.H., którego była członkiem.