Wyrok SN z dnia 10 czerwca 1999 r. sygn. II UKN 681/98

Przy ocenie wysokości zadośćuczynienia za krzywdę (art. 445 § 1 KC) należy uwzględniać przede wszystkim nasilenie cierpień, długotrwałość choroby, rozmiar kalectwa, trwałość następstw zdarzenia oraz konsekwencje uszczerbku na zdrowiu w życiu osobistym i społecznym.

Przewodniczący: SSN Maria Tyszel Sędziowie: SN Beata Gudowska (sprawozdawca), SA Krystyna Bednarczyk

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 10 czerwca 1999 r. sprawy z powództwa Stanisława K. przeciwko 1) Przedsiębiorstwu Budownictwa Przemysłowego „P.” w P, 2) Przedsiębiorstwu Produkcyjno-Usługowemu „P.” S.A. w P. o odszkodowanie w związku z wypadkiem przy pracy, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 4 września 1998 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie i przekazał temu Sądowi sprawę do ponownego rozpoznania z orzeczeniem o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 30 maja 1994 r. Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Płocku ustalił, że Stanisław K. uległ w dniu 7 października 1985 r. wypadkowi przy pracy. Po uzyskaniu z tego tytułu jednorazowego odszkodowania za 20% uszczerbek na zdrowiu oraz renty inwalidzkiej w wysokości odpowiadającej zaliczeniu do III grupy inwalidztwa powypadkowego (przy ogólnym stanie zdrowia kwalifikującym do I grupy inwalidztwa), wytoczył przeciwko swym pracodawcom - byłemu Przedsiębiorstwu Budownictwa Przemysłowego „P.” w P. oraz późniejszemu Przedsiębiorstwu Przemysłowo-Usługowemu „P.” S.A. w P. - powództwo o solidarną zapłatę 80 000 zł. Sprecyzował, że żądana kwota w połowie stanowić ma odszkodowanie z powodu utraty zdolności do pracy zarobkowej, zwiększenia potrzeb i zmniejszenia widoków powodzenia na przyszłość oraz kosztów leczenia, a także odszkodowanie za opóźnienie w nabyciu prawa do renty wypadkowej z powodu niesporządzenia protokołu powypadkowego w terminie, natomiast pozostałe 40 000 zł to zadośćuczynienie za doznaną krzywdę.