Wyrok SN z dnia 28 stycznia 1998 r. sygn. II UKN 485/97

Zakwestionowanie przez biegłego lekarza sądowego w sprawie o zadośćuczynienie z art. 445 § 1 KC istnienia choroby zawodowej u osoby, zaliczonej z tego tytułu do trzeciej grupy inwalidów, uzasadnia wniosek o powołanie innego biegłego i wyklucza traktowanie takiego żądania jako zgłoszonego jedynie dla zwłoki (art. 217 § 2 KPC).

Przewodniczący SSN: Andrzej Kijowski (sprawozdawca)

Sędziowie SN: Jerzy Kuźniar, Walerian Sanetra

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 28 stycznia 1998 r. sprawy z powództwa Dariusza S. przeciwko [...] Kopalniom Węgla Kamiennego w W. o odszkodowanie z tytułu choroby zawodowej, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu z dnia 9 kwietnia 1997 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał Sądowi Apelacyjnemu-Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu do ponownego rozpoznania oraz orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu wyrokiem z dnia 23 stycznia 1997 r. [...], oddalił powództwo Dariusza S. przeciwko [...] Kopalniom Węgla Kamiennego w W. o kwotę 12.000 zł z ustawowymi odsetkami tytułem zadośćuczynienia za krzywdy i cierpienia doznane w związku z chorobą zawodową- pylicą płuc, zasądzając od powoda na rzecz pozwanego 50 zł kosztów zastępstwa procesowego. Sąd Wojewódzki ustalił następujący stan faktyczny.

Powód był u strony pozwanej zatrudniony od dnia 9 kwietnia 1987 r. do dnia 31 sierpnia 1994 r., w tym od dnia 15 czerwca 1992 r. na stanowisku górnika-ładowacza. Stosunek pracy uległ rozwiązaniu wskutek wypowiedzenia dokonanego przez pracodawcę. Państwowy Inspektor Sanitarny w W. decyzją z dnia 6 stycznia 1993 r. stwierdził u powoda chorobę zawodową- pylicę płuc. Po ustaleniu przez Wojewódzką Komisję Lekarską do Spraw Inwalidztwa i Zatrudnienia orzeczeniem z dnia 15 marca 1993 r., że u powoda występuje 40% stałego uszczerbku na zdrowiu, pracodawca wypłacił mu w dniu 2 czerwca 1993 r. jednorazowe odszkodowanie w kwocie 33.040.000 zł (przed denominacją).