Wyrok SN z dnia 16 listopada 2018 r., sygn. I CSK 633/17

Pominięcie dowodu na podstawie art. 217 § 3 k.p.c. może mieć miejsce jedynie, gdy okoliczności faktyczne zostały wyjaśnione zgodnie z twierdzeniami strony wnioskującej o przeprowadzenie określonego dowodu. Taka sytuacja nie miała w sprawie miejsca, co jest równoznaczne z pozbawieniem skarżącej możliwości udowodnienia jej twierdzeń. Ponadto, odmowa przeprowadzenia dowodu, mimo niewyjaśnienia spornych okoliczności, o których mowa w art. 217 § 3 k.p.c., może nastąpić w przypadku, gdy teza dowodowa jest nieistotna dla rozstrzygnięcia lub proponowany środek dowodowy jest nieprzydatny do jej udowodnienia.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Dariusz Dończyk (przewodniczący)

SSN Paweł Grzegorczyk

SSN Monika Koba (sprawozdawca)

w sprawie ze skargi K. G. o wznowienie postępowania w sprawie z powództwa K. G. i Z. G. przeciwko (...) Spółdzielni Budowlano-Mieszkaniowej (...) w W. o zapłatę, zakończonej prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 28 maja 2013 r., sygn. akt VI ACa (...), po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 16 listopada 2018 r., skargi kasacyjnej skarżącej od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 23 stycznia 2017 r., sygn. akt VI ACa (...),

uchyla zaskarżony wyrok, znosi postępowanie w zakresie rozprawy przeprowadzonej przed Sądem Apelacyjnym w (...) w dniu 11 grudnia 2015 r. i przekazuje sprawę temu Sądowi do ponownego rozpoznania oraz rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Powódka K. G. wniosła o wznowienie postępowania w sprawie z powództwa Z. G. i K. G. przeciwko (...) Spółdzielni Budowlano - Mieszkaniowej (...) w W. (dalej: "Spółdzielnia") o zapłatę zakończonej prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 28 maja 2013 r. (sygn. akt VI Ca (...)), domagając się jego uchylenia i umorzenia w stosunku do niej postępowania.

Jako podstawę wznowienia powołała art. 401 pkt 2 k.p.c. oraz art. 403 § 1 pkt 1 k.p.c. wskazując, że nie była w postępowaniu objętym skargą należycie reprezentowana i została pozbawiona możliwości obrony swoich praw. Nie udzieliła bowiem pełnomocnictwa Z. G., nigdy nie potwierdziła czynności dokonanych przez ojca w jej imieniu, nie wiedziała o toczącym się z jej udziałem postępowaniu, nie podpisała żadnego pisma procesowego (w tym pozwu), a korespondencja była jej przesyłana na adres, pod którym od wielu lat nie mieszka.