Wyrok SN z dnia 6 października 1998 r. sygn. I PKN 376/98
Wskazanie w świadectwie pracy trybu rozwiązania stosunku pracy, który został następnie uznany przez sąd pracy za niezgodny prawem, nie uzasadnia roszczenia o odszkodowanie z art. 415 KC ani o zadośćuczynienie z art. 448 KC, lecz jedynie domaganie się przez pracownika zmiany świadectwa pracy lub zryczałtowanego odszkodowania z art. 99 § 1 i 2 KP.
Przewodniczący: SSN Teresa Flemming-Kulesza
Sędziowie SN: Andrzej Kijowski (sprawozdawca), Walerian Sanetra
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 6 października 1998 r. sprawy z powództwa Andrzeja C. i Rafała C. przeciwko Zakładom Wytwórczym Maszyn Elektrycznych i Transformatorów „E.” Spółce Akcyjnej w Ż. o zadośćuczynienie, na skutek kasacji powodów od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z dnia 2 lutego 1998 r. [...]
1) oddaIił kasację,
2) nie obciążył powodów kosztami postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Kutnie wyrokiem z dnia 24 października 1997 r. [...], po rozpoznaniu sprawy przekazanej mu przez Sąd Wojewódzki - Wydział Cywilny w Płocku postanowieniem z dnia 30 kwietnia 1997 r., oddalił powództwo Andrzeja C. i Rafała C. przeciwko Zakładom Wytwórczym Maszyn Elektrycznych i Transformatorów S.A. w Ż. o zasądzenie po 5.000 zł tytułem pieniężnego zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. W motywach tego rozstrzygnięcia Sąd Rejonowy powołał się na ustalenie następującego stanu faktycznego.
Pozwany pracodawca rozwiązał z powodami w dniu 22 lipca 1997 r. umowy o pracę bez wypowiedzenia z zawinionych przez nich przyczyn, stwierdzając w wydanych powodom tegoż dnia świadectwach pracy, że rozwiązanie umów nastąpiło w trybie art. 52 KP. Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie wyrokiem z dnia 7 marca 1994 r. [...], po rozpoznaniu rewizji powodów od orzeczenia Sądu Rejonowego-Sądu Pracy w Kutnie z dnia 16 lipca 1993 r. [...], zasądził na ich rzecz odszkodowanie określone w art. 56 KP z tytułu bezprawnego rozwiązania umów o pracę. Zgodnie z art. 99 § 4 KP powodowie otrzymali więc w dniu 11 kwietnia 1994 r. sprostowane świadectwa pracy, w których pracodawca zaznaczył, że „zmieniono sposób rozwiązania umowy o pracę, anulowano świadectwo pracy [...] z dnia 22 lipca 1992 r. na podstawie wyroku Sądu Wojewódzkiego z dnia 7 kwietnia 1994 r.”, co - zdaniem powodów - narusza ich cześć i uzasadnia żądanie zadośćuczynienia, tym bardziej że wskutek tego świadectwa ponieśli szkodę polegającą na niemożności znalezienia odpowiedniego zatrudnienia.