Wyrok SN z dnia 22 listopada 1990 r., sygn. I PR 362/90

Roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej przez zakład pracy wskutek niezwrócenia pracownikowi dokumentów złożonych przez niego w związku ze stosunkiem pracy nie powinno być wyższe niż takie samo roszczenie związane z niewydaniem świadectwa pracy albo opinii. Nie powinno więc przekraczać wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy dłuższy niż 6 tygodni (art. 99 § 2 k.p.).

Przy czasowym powierzeniu pracownikowi innej pracy niż określona w umowie o pracę (art. 42 § 4 k.p.) obniżeniu nie może ulec wynagrodzenie pracownika obliczone na zasadach ustalenia ekwiwalentu za nie wykorzystany urlop.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy z powództwa Zbigniewa J. przeciwko Okręgowemu Przedsiębiorstwu Przemysłu Mięsnego w O. – Zakładowi Transportu, Filia w E. o wyrównanie wynagrodzenia i odszkodowanie na skutek rewizji powoda od wyroku Sądu Wojewódzkiego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku z siedzibą w Gdyni z dnia 10 kwietnia 1990 r. VI P 24/90 – uchylił zaskarżony wyrok w części oddalającej powództwo o odszkodowanie z tytułu niewydania świadectw pracy oraz w części oddalającej powództwo o wyrównanie wynagrodzenia za okres od marca do maja 1989 r. i w tym zakresie przekazał sprawę Sądowi Wojewódzkiemu – Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku z siedzibą w Gdyni do ponownego rozpoznania, oddalił rewizję w pozostałej części.