Wyrok SN z dnia 13 marca 1997 r. sygn. I PKN 45/97

Jeżeli zakładowy system wynagradzania przewiduje, że stawka wynagrodzenia zasadniczego w najniższej kategorii zaszeregowania, nie może być niższa od najniższego wynagrodzenia ustalonego na podstawie art. 79 KP, a rozpiętość między stawkami w poszczególnych kategoriach zaszeregowania nie może być mniejsza niż wynika to z przyjętego w tym systemie wskaźnika, oznacza to konieczność odpowiedniego, automatycznego podwyższania wynagrodzeń pracowniczych, jeżeli w następstwie zmian wywołanych podwyższeniem najniższego wynagrodzenia stawka wynagrodzenia w najniższej kategorii zaszeregowania jest niższa od tego wynagrodzenia lub też rozpiętość między stawkami w poszczególnych kategoriach zaszeregowania jest niższa niż ustalona.

Przewodniczący SSN: Walerian Sanetra (sprawozdawca)

Sędziowie SN: Kazimierz Jaśkowski, Jadwiga Skibińska-Adamowicz

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 13 marca 1997 r. sprawy z powództwa Teresy M. i Henryka K. przeciwko Spółdzielni Inwalidów „P.” w G. o zapłatę, na skutek kasacji powodów, od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Poznaniu z dnia 18 października 1996 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok w części dotyczącej Teresy M. oraz Henryka K. i przekazał sprawę Sądowi Wojewódzkiemu-Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Poznaniu do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Powodowie Teresa M. i Henryk K. wnieśli kasację od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Poznaniu z dnia 18 października 1996 r. [...], którym to wyrokiem Sąd ten oddalił rewizję pozwanych od wyroku Sądu Rejonowego-Sądu Pracy w Gnieźnie z dnia 10 maja 1996 r. [...]