Wyrok SN z dnia 5 kwietnia 1995 r. sygn. II URN 9/95

Zawarte w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 104, poz. 450 ze zm.) zastrzeżenie, że "okres ostatnich lat kalendarzowych liczy się wstecz od roku, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę lub rentę" może być rozumiane nie tylko jako odnoszące się do złożenia wniosku o przyznanie świadczenia, lecz także do złożenia wniosku o przyznanie świadczenia, jeżeli mimo ustalenia prawa do świadczenia emerytalno-rentowego uprawniony świadczenia nie pobierał, pozostając w zatrudnieniu.

Przewodniczący SSN: Teresa Romer

Sędziowie SN: Stefania Szymańska (sprawozdawca), Maria Tyszel

Sąd Najwyższy, z udziałem prokuratora Witolda Bryndy, po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 1995 r. sprawy z wniosku Katarzyny Ś. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. o wysokość emerytury, na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości [...] od wyroku Sądu Apelacyjnego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krakowie z dnia 30 listopada 1993 r. [...]