Uchwała SN z dnia 3 grudnia 1997 r. sygn. III ZP 41/97

Przewodniczący Prezes SN: Jan Wasilewski

Sędziowie SN: Andrzej Kijowski, Jerzy Kuźniar, Teresa Romer (współsprawozdawca), Stefania Szymańska, Maria Tyszel (sprawozdawca), Barbara Wagner

Sąd Najwyższy, z udziałem prokuratora Prokuratury Krajowej Witolda Bryndy po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 3 grudnia 1997 r. wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich skierowanego przez Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego do rozpoznania przez skład siedmiu sędziów Izby Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego o podjęcie uchwały zawierającej odpowiedź na następujące zagadnienie prawne:

Czy podlega zaliczeniu na wysokość emerytury górniczej okres pracy, który po zsumowaniu wszystkich okresów przekroczył 45 lat (art. 10^a ust. 2 ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. o zaopatrzeniu emerytalnym górników i ich rodzin, Dz. U. z 1995 r. Nr 30, poz. 154 ze zm.), a następnie ustalony został przy zastosowaniu odpowiedniego przelicznika z art. 10^a ust. 1 powołanej ustawy jako okres składkowy w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 1 i ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 104, poz. 450 ze zm.)?”

podjął następującą uchwałę:

Okresy pracy górniczej, przekraczające 540 miesięcy, obliczonych z zastosowaniem przeliczników przewidzianych w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. o zaopatrzeniu emerytalnym górników i ich rodzin (jednolity tekst: Dz. U. z 1995 r. Nr 30, poz. 154 ze zm.) uwzględnia się w wysokości górniczej emerytury jako okresy składkowe w rozumieniu przepisów art. 2 ust. 1 pkt 1 albo art. 2 ust. 2 pkt 1 lit. „a” ustawy z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 104, poz. 450 ze zm.).