Uchwała SN z dnia 25 maja 1994 r. sygn. II UZP 12/94

Przewodniczący SSN: Krzysztof Kolasiński

Sędziowie SN: Stefania Szymańska, Maria Tyszel (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy, przy udziale prokuratora Jana Szewczyka, w sprawie z wniosku Agaty B. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. o wysokość emerytury, po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym, dnia 25 maja 1994 r. zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Apelacyjny-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku postanowieniem z dnia 10 marca 1994 r., [...] do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.

"Czy na skutek zgłoszonego po 15 listopada 1991 r. wniosku o doliczenie okresów składkowych lub nieskładkowych nie uwzględnionych dotychczas w wymiarze świadczenia zrewaloryzowanego w myśl art. 27-30 ustawy z 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 104, poz. 450) należy na podstawie art. 33 ust. 2 tej ustawy ustalić według przepisów artykułu 10-16 ustawy wysokość całej emerytury czy tylko wysokość doliczonej części ?"

podjął następującą uchwałę:

W razie zgłoszenia, poczynając od dnia 15 listopada 1991 r., wniosku o doliczenie nie uwzględnionych dotychczas w wymiarze świadczeń okresów składkowych i nieskładkowych, innych niż określone w art. 21 ust. 3 ustawy z dnia 24 maja 1990 r. o zmianie niektórych przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym (Dz. U. Nr 36, poz. 206 ze zm.), zasady ustalania świadczeń przewidzianych w art. 10-16 ustawy z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 104, poz. 450 ze zm.) stosuje się - na mocy art. 33 ust. 2 tej ustawy - do okresów nie uwzględnionych dotychczas, przypadających po przyznaniu świadczenia, a nie do całego świadczenia.

Uzasadnienie

Zagadnienie prawne, przytoczone w sentencji uchwały, przedstawione przez Sąd Apelacyjny w Gdańsku, do rozstrzygnięcia Sądowi Najwyższemu powstało na tle następującego stanu faktycznego: