Uchwała SN z dnia 10 lutego 1995 r., sygn. III CZP 4/95

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Ojcumiły P. przeciwko Dariuszowi B. o wydanie nakazu zapłaty po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki w Toruniu postanowieniem z dnia 27 grudnia 1994 r. VI GCz 71/94 do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

„Czy do wynagrodzenia i wydatków jednego adwokata, o którym mówi art. 98 § 3 in princ. k.p.c., zalicza się podatek VAT uregulowany w ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. nr 11, poz. 50 ze zm.)?”

podjął następującą uchwałę:

Do wynagrodzenia i wydatków jednego adwokata, zaliczanych do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata (art. 98 § 3 k.p.c.), nie dolicza się podatku „VAT” płaconego od usług adwokackich na podstawie przepisów ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. nr 11, poz. 50 z późn. zm.).