Wyrok SN z dnia 28 listopada 1990 r., sygn. II KR 97/90

1. Artykuł 209 k.k. ma zastosowanie w sytuacji, gdy określone w nim działanie sprawcy podjęte zostaje dla utrzymania się w posiadaniu mienia uzyskanego również w wyniku rozboju, chyba że odpowiedzialność ta ulega wyłączeniu na zasadzie współukazanego czynu następnego.

2. Artykuł 209 k.k. ma zastosowanie także wtedy, gdy utrzymanie się w posiadaniu zabranego mienia nie jest jedynym celem działania sprawcy, lecz towarzyszy mu chęć udaremnienia pościgu

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 1990 r. sprawy Włodzimierza K., oskarżonego z art. 210 § 2 k.k. w zw. z art. 60 § 1 i 3 k.k., art. 209 k.k. i innych, z powodu rewizji wniesionej przez obrońców oskarżonego od wyroku Sądu Wojewódzkiego w K. z dnia 8 grudnia 1989 r. – I zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że: a) uchylił orzeczenie o karze łącznej pozbawienia wolności i grzywny oraz o nadzorze ochronnym; b) uchylił także zaskarżony wyrok w części skazującej oskarżonego za czyn z art. 212 § 1 k.k. w zw. z art. 60 § 1 k.k. i na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy z 7 grudnia 1989 r. o amnestii (Dz.U. nr 64, poz. 390) umorzył postępowanie karne o ten czyn (...); c) na podstawie art. 56 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 grudnia 1989 r. o amnestii kary pozbawienia wolności i grzywny orzeczone za czyn z art. 209 k.k. w zw. z art. 60 § 1 k.k. złagodził o połowę, tj. do 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności i do 50.000 zł grzywny; złagodził też o połowę karę pozbawienia wolności orzeczoną za czyn z art. 168 § 1 k.k. w zw. z art. 60 § 1 k.k. do 1 roku i 6 miesięcy; II. na podstawie art. 66, 67 i 70 k.k. wymierzył oskarżonemu nowe kary łączne 10 lat pozbawienia wolności i 200.000 zł grzywny; III. utrzymał w mocy tenże wyrok w pozostałych zaskarżonych częściach (...).