Wyrok NSA z dnia 14 grudnia 2023 r., sygn. II GSK 1072/20

Kara administracyjna

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Rysz Sędzia NSA Wojciech Kręcisz (spr.) Sędzia del. WSA Henryka Lewandowska-Kuraszkiewicz Protokolant Paweł Cholewski po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2023 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 10 czerwca 2020 r. sygn. akt II SA/Sz 179/20 w sprawie ze skargi M. T. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 20 grudnia 2019 r. nr BP.501.1296.2019.0949.SZ16.7 w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od M. T. na rzecz Głównego Inspektora Transportu Drogowego 2700 (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 10 czerwca 2020 r., sygn. akt II SA/Sz 179/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę M. T. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego w Warszawie z dnia 20 grudnia 2019 r., nr BP.501.1531.1296.2019.0949.SZ16.7, w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów dotyczących transportu drogowego.

Ze skargą kasacyjną od powyższego wyroku wystąpił Skarżący, wnosząc o uchylenie w całości zaskarżonego wyroku i rozpoznanie skargi poprzez uchylenie decyzji Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 20 grudnia 2019 r. oraz o zwrot kosztów postępowania kasacyjnego, w tym kosztów zastępstwa prawnego według norm przepisanych.

Zaskarżonemu wyrokowi zarzucono naruszenie:

I. prawa materialnego w postaci:

1) niewłaściwego zastosowania art. 4 pkt 1 oraz art. 5b ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 125, poz. 1371 z późń. zm.) w zw. z lp. 1.1. załącznika nr 3 do ww. ustawy, polegające na wymierzeniu Skarżącemu kary w wysokości 12000 zł za wykonywanie transportu drogowego bez wymaganego zezwolenia, w sytuacji w której czynności podejmowane przez Skarżącego kasacyjnie nie mieszczą się w definicji krajowego transportu drogowego, o którym mowa w art. 4 pkt 1 ustawy o transporcie drogowym (głównie ze względu na to, że czynności Skarżącego kasacyjnie nie nosiły znamion wykonywania działalności gospodarczej);