Wyrok NSA z dnia 28 kwietnia 2022 r., sygn. II GSK 1923/18

Jeżeli środki spożywcze wymagają szczególnych warunków przechowywania lub warunków użycia, to należy je podać konsumentowi. Tym bardziej gdy szybko psujący się produkt można przechowywać dłużej w opakowaniu niż poza nim.

Gazeta Prawna nr 12/2023

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kuba Sędzia NSA Cezary Pryca Sędzia del. WSA Cezary Kosterna (spr.) Protokolant Anna Pańczyk po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2022 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej (....) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 marca 2018 r. sygn. akt VI SA/Wa 2370/17 w sprawie ze skargi (...) na decyzję Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych z dnia (...) r. nr (...) w przedmiocie kary pieniężnej za wprowadzenie do obrotu zafałszowanych artykułów rolno-spożywczych 1. oddala skargę kasacyjną 2. zasądza od (...) na rzecz Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych kwotę 450 (czterysta pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi kasacyjnej wniesionej przez (..). z siedzibą w (...) Jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 18 maja 2018 r. sygn.. akt VI SA/Wa 2370/17. Wyrokiem tym została oddalona skarga (...) (dalej: Skarżąca, Spółka lub Strona) na decyzję Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych (dalej "Główny Inspektor" lub Organ) z (...)r. utrzymującą w mocy decyzję Lubuskiego Wojewódzkiego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych (dalej także "Wojewódzki Inspektor") znak: (...) z dnia (...) r., wymierzającą (...) karę pieniężną w wysokości 3 600,00 zł za wprowadzenie do obrotu 3 partii artykułów rolno-spożywczych o niewłaściwej jakości handlowej.

Sąd I instancji wydał zaskarżony wyrok w następującym stanie sprawy:

W dniach (...) r. inspektorzy Wojewódzkiego Inspektora przeprowadzili kontrolę w zakresie jakości handlowej przetworów mięsnych u Skarżącej w Zakładzie Produkcyjnym w (..). W trakcie działań kontrolnych pobrano do badań laboratoryjnych oraz oceny oznakowania próbki reprezentujące 3 partie artykułów rolno-spożywczych: kiełbasy suchej szlacheckiej, parówek z szynki 35 dni, kiełbasy śląskiej. Przetwory mięsne pakowane były w atmosferze ochronnej z użyciem mieszaniny gazów (azot, dwutlenek węgla) utrzymujących świeżość i przedłużających termin przydatności do spożycia. Producent w "opisach produktów" zadeklarował minimalny okres przydatności do spożycia, w przypadku nienaruszenia szczelności opakowań dla: kiełbasy suchej szlacheckiej - 50 dni, parówek z szynki - 35 dni, kiełbasy śląskiej - 40 dni. Wojewódzki Inspektor uznał to za naruszenie art. 25 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. U. L 304 z 22 listopada 2011 r. str. 18 ze zm., dalej "rozporządzenie 1169/2011"). Stwierdzone nieprawidłowości w oznakowaniu opakowań jednostkowych przedmiotowych partii polegały - w ocenie tego organu - na braku informacji o terminie przydatności do spożycia po otwarciu opakowania. W wyniku stwierdzenia tego naruszenia decyzją z dnia (...) r. Wojewódzki Inspektor wymierzył Skarżącej karę pieniężną w wysokości 3 600 zł.